Κωνσταντίνος Κάππος
Σταύρος του Νότου
Εκείνη τη νύχτα
μπουκάραμε στο μαγαζί.
Με το τζιν, πατσίσαμε
στο ζήτημα της μέθης
και μασήσαμε
τα σπασμένα μας ποτήρια.
Κατέβηκα τις σκάλες
σίγουρα τριάντα φορές.
Είχα μάθει, κατά τύχη,
ότι οι αντρικές ήταν δεξιά,
και χαρτογράφησα κάθε
γωνιά της τουαλέτας.
Μια λεπτομέρεια ακόμη
φανερώθηκε.
Στο ενδιάμεσο καθρέφτη
και νιπτήρα, κρυμμένη
μια οριζόντια σχισμή.
Έδινε διακριτική θέα
στο πλάνο των γυναικείων.
Τότε φώναξα «κάβλα».
«Πρώτη φορά εδώ;» απάντησε.
«Πρώτη» αποκρίθηκα.
Τινάζοντας τα χέρια της, είπε
«Μες στην κάβλα»
και έφυγε.
Χάσμα Φωτός
Στρέφονται
τα ηλιοτρόπια πάνω μου.
Στην απουσία μου
σκύβουν.
Τις χούφτες μου γέμισαν
ηλιόσπορους·
εγώ, ο Ήλιος.
Παράλληλες ευχές
Τέσσερα χρόνια και άλλα τόσα, οι πολυκατοικίες χάιδευαν τις πλάτες, με τα πρόσωπά τους να χαζεύουν δυό παράλληλες οδούς.
Για το πανεπιστήμιο τράβαγες προς τα πάνω. Στην οριζόντια εγώ, άλλες φορές ακροβατούσα, άλλες κούτσαινα κι’ άλλοτε αιωρούμουν απ’ το μπαλκόνι. Στο λεωφορείο προτιμούσες τη θέση δίπλα στον οδηγό. Πίσω αριστερά, μυστικός παρατηρητής στηνόμουν. Στη γνωριμία πήρα τον αριθμό και μετά σου έδωσα το χέρι, προδίδοντας τ’ όνομα. Κανένα ρίσκο ρομάντζου, καμία ελπίδα σε σταυροδρόμια. Θυμάμαι, στο κρεβάτι:
νύχια στο κρανίο,
παλάμες στα μπράτσα,
στήθη στην πλάτη, πόδια στους γλουτούς ·
τα χείλη στα χείλη.
Τώρα, τα σεντόνια σου στρωθήκανε στο δικό μου κρεβάτι. Τις οδούς σταυρώσαμε με δικάβαλο ποδήλατο. Όσο για το λεωφορείο,
τα βρήκαμε στη μέση.
Στο μύθο του ουρανίσκου
Το λάδι στο τηγάνι λάβα
να χορέψει το κρεμμύδι.
Το μανιτάρι έσταξε
στην επαφή .
Λίγο πριν στραγγίσουν
στον βουτυρένιο αφρό ,
το κρασί ανοίγει ατμόσφαιρα .
Με μικρές φυσαλίδες ,
δίνει στο πιάτο την τέλεια μέθη,
ενώ το σκόρδο ωμό και μόνο
ανήκει πλέον στις μνήμες
του ουρανίσκου.
Η κρέμα θα δέσει τα δεσμά
και ο κύβος Κνόρ ,
σαν εύρημα της πείνας
θα λιβανίσει τη σώς·
αφού έλειψε το άλας.
Τελευταίος σταθμός
Στριφογυρίζω τα δάχτυλα
στο μοχλό, να βρω συχνότητα.
Ξεκινώ με το δεξί μπούτι.
Φτάνω στο κανάλι
και μετά ενοχλώ
λίγο την πρίζα.
Ξαφνικά, στη μύτη μου
χτυπάει κεραία.
Έπιασα σήμα.
Τότε άρχισα τα γνωστά,
από Τσαϊκόφσκι και Σοπέν
το ρίχνω σε ρόκ εν ρόλ,
μέχρι το ραδιόφωνο
να βραχυκυκλώσει.