Μαρία Δάτσικα
ΠΟΙΗΤΗΣ
Η ζωή ενός ποιητή
είναι μια αέναη προσπάθεια
διαπραγμάτευσης και συμφιλίωσης
με την πραγματικότητα.
Γιατί τα δέντρα είναι καρφωμένα στη γη
και δεν μπορούν να πετάξουν
παρόλο που έχουν
μεγάλα, πυκνά, φυλλώδη φτερά;
Γιατί τα ψάρια κολυμπούν στο νερό
κι όχι σε πελάγη ευτυχίας;
Γιατί πριν το «Σ’ αγαπώ»
λείπει το «Θα»;
ΠΟΣΟ ΠΙΟ ΠΟΛΥ
Αν αναρωτιέσαι
Πόσο σ’ αγάπησα
Θα σου πω∙
Όσο ο ουρανός
τον ήλιο, τ’ άστρα, το φεγγάρι
Όσο η γη
τις πέτρες, τα δέντρα, τα λουλούδια
Όσο η θάλασσα
τα ψάρια, τα κοράλλια και τα βράχια.
Τόσο πολύ
σ’ αγάπησα.
ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ
Ο άνθρωπος θα έπρεπε
να διδάσκεται από τη φύση.
Αυτό βέβαια προϋποθέτει
ότι την παρατηρεί
και βαδίζει πλάι πλάι με τους νόμους της.
Για να βγουν τα νέα φύλλα
θα πρέπει πρώτα
να πέσουν τα παλιά.
Για να βρεις το νέο σου μονοπάτι
θα πρέπει πρώτα
ν’ αφήσεις το παλιό.
Κάθε Δύση ακολουθεί μια Ανατολή
και
Κάθε Ανατολή ακολουθεί μια Δύση.
Ο νόμος της Διαδοχής
Ο νόμος της Αναγέννησης
Ο νομός της Μεταμόρφωσης.
Και κάπου εδώ∙
θρηνώ για το εφήμερο του Έρωτα.
ΜΗΤΕΡΑ ΦΥΣΗ
Εσείς που τρέχετε
ανοιγοκλείνετε πόρτες
μπαινοβγαίνετε σε μεγάλες αίθουσες
μιλάτε με δυνατή φωνή
με τη φλέβα να διογκώνεται στο μέτωπο
έτοιμη να σπάσει
προσπαθώντας να πείσετε
και καλύπτοντας κατά κάποιο τρόπο
την ένδεια των επιχειρημάτων σας.
Τούτο θα σας πω∙
Μην ξεχάσετε να φτιάξετε κι έναν θρόνο∙
Έναν θρόνο για τη Φύση.
Για να κάθεται αναπαυτικά
και να σας βλέπει από εκεί ψηλά
υπομονετικά
και να μειδιά.
ΚΛΕΨΥΔΡΑ
Πάντα ήθελα μια κλεψύδρα
για να παρατηρώ τους κόκκους άμμου
που πέφτουν ο ένας μετά τον άλλον.
Κάθε κόκκος και βίωμα.
Πόσα λεπτά διαρκεί αυτή η κλεψύδρα;
Τελευταίος κόκκος
Ο χρόνος έληξε.