Μπαλάντα του μαύρου καημού       Στον José Navarro PardoΣκάβουνε των κοκοριώντα ράμφη, την αυγή γυρεύοντας,όταν απ' το σκοτεινό βουνόκατεβαίνει η Σολεδάδ Μοντόγια.Με ωχροχάλκινη τη σάρκαμυρίζει άλογο κι ίσκιο.Στήθη καπνιστά αμόνια...

Νεκρός από έρωτα                      Στην Margarita Manso Κείνο που λαμποκοπά τι είναιπάνω στα ψηλά σοκάκια;Κλείσ' τη ξώθυρα παιδί μουσήμανε η ώρα έντεκα.Μες στα μάτια μου, άθελά μου,φέγγου...