Ένα παράθυρο για το μικρό διήγημα - Υπεύθυνη στήλης: Ηρώ Νικοπούλου

Η ΝΕΑ ΑΥΤΗ ΣΤΗΛΗ ΘΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΔΙΗΓΗΜΑ, που τις τελευταίες τρεις τουλάχιστον δεκαετίες κερδίζει διαρκώς νέους αναγνώστες, έχει αγαπηθεί για την αμεσότητα και την σπιρτάδα του, ανταποκρίνεται στους ρυθμούς της ψηφιακής εποχής και ευνοήθηκε και από αυτήν, επίσης έχει αναδειχθεί –και ανιχνεύεται διαρκώς– ως νέο λογοτεχνικό είδος. Έχει αποτελέσει αντικείμενο μελέτης και θεωρητικής προσέγγισης πολλών Διεθνών Συνεδρίων. Μικρό διήγημα, μικροδιήγημα, μικροαφήγημα, ιστορία μπονζάι, flash fiction, short story (στα αγγλικά), minicuento, nanocuento κ.ά στα ισπανικά και πολλές άλλες ονομασίες στις διαφορετικές λογοτεχνικές γλώσσες ορίζουν τον τρόπο και τον στόχο της μικρής σε αριθμό λέξεων μυθοπλαστικής φόρμας, που χαρακτηρίζεται από πλοκή και χαρακτήρες, από υπαινικτικότητα και αφαίρεση, συχνά έχει ανοιχτό τέλος και πάντοτε ζητά την ενεργή συμμετοχή του αναγνώστη, που καλείται να συμπληρώσει την πλοκή, όπως φαίνεται καθαρά στην πιο γνωστή σύντομη ιστορία του 20ου αιώνα, που αποδίδεται στον Χέμινγουέι: Προς πώληση: βρεφικά παπούτσια εντελώς αφόρετα». Ο Πόε, που θεωρείται ως ένας από τους πατέρες του είδους, λέει ότι το διήγημα πρέπει να διαβάζεται σε μια καθισιά (in one sitting), δηλαδή να είναι εξαιρετικά σύντομο.
Η στήλη θα φιλοξενεί κάθε μήνα ένα συγγραφέα με τρία αδημοσίευτα διηγήματά του, ένα την εβδομάδα, έως 700 λέξεις το ένα, και το αφιέρωμα θα ολοκληρώνεται με συνέντευξη του συγγραφέα την τέταρτη εβδομάδα. Τα αφιερώματα θα ξεκινούν την 1η του μήνα, ενώ φιλοδοξία μας είναι να φιλοξενήσουμε και ξένους πεζογράφους.

Εικαστικά πορτρέτα - Γεύσω Παπαδάκη

9-Γυναίκα με καπέλο, 50Χ35 εκ., ακρυλικό σε καμβά

27-Κατασκευή σε πλεξιγκλας ΙΙ, 24Χ24Χ10 εκ.

26-Κατασκευή σε πλεξιγκλας, 24Χ23Χ10 εκ.

25-Ενσυναίσθηση, 50Χ35 εκ. κάρβουνο σε χαρτί

24-Ύπαρξη, 50Χ35 εκ. κάρβουνο σε χαρτί

Load more (22) No more items

Reset filters

Αλέξανδρος Βαναργιώτης(ΙΙ)

Ένα παράθυρο για το μικρό διήγημα

Παρασκευή, 08 Σεπτεμβρίου 2023

0 Σχόλια

Δουλειά

— Εγώ είμαι χριστιανή.
«Σήκωσα το βλέμμα και είδα μια Μαντόνα στον τοίχο».
— Από τα χωριά της Δερόπολης είμαι. Ο άντρας μου ήταν από ένα γειτονικό χωριό, Αλβανός. Έχει πεθάνει εδώ και χρόνια. Ζήσαμε καλά με το καθεστώς, αλλά δουλειά, πολλή δουλειά. Δώδεκα ώρες τη μέρα δούλευα, από τα χαράματα. Χάλασαν τα γόνατά μου. Ο άντρας μου ήταν σε υποβρύχιο. Έπιαναν αυτούς που προσπαθούσαν να φύγουν. Τι να κάνει; Απαγόρευε το καθεστώς να φύγεις. Κι αυτοί γιατί έφευγαν; Αν τους άφηναν, θα άδειαζε το κράτος. Έχω τρία παιδιά. Ό ένας είναι εδώ. Ήρθε τα τελευταία χρόνια κι άνοιξε επιχείρηση. Τα άλλα δύο ζουν στην Ελλάδα. Η κόρη μου στην Αθήνα και ο γιος μου, ο άλλος, στη Ρόδο. Έκαναν οικογένεια και μένουν εκεί.

Aλέξανδρος Βαναργιώτης (Τρίκαλα Θεσσαλίας, 1966). Σπούδασε στο Κλασικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής Ιωαννίνων. Εργάζεται ως καθηγητής φιλόλογος στη δημόσια Μέση Εκπαίδευση. Τα δύο τελευταία χρόνια είναι αποσπασμένος στο Κολλέγιο «Πνοή Αγάπης» Μεσοποτάμου, των Αγίων Σαράντα στη Βόρεια Ήπειρο. Δημοσίευσε τις συλλογές διηγημάτων Διηγήματα για το τέλος της μέρας (Εκδόσεις Λογείον, Τρίκαλα, 2009), Η θεωρία των χαρταετών (Εκδόσεις Παράξενες Μέρες, Ρέθυμνο, 2013) και Κατά μήκος της εθνικής οδού (Εκδόσεις Εύμαρος, Αθήνα, 2019). Το 2022 κυκλοφόρησε σε ebook (ηλεκτρονικό βιβλίο)από το περιοδικό «Εξιτήριον» η εργασία του «Άνθη της λύπης», που εμπεριέχει μια επιλογή επιτύμβιων επιγραμμάτων από την Παλατινή Ανθολογία και την απόδοσή τους στα νέα ελληνικά.

Facebook

Ετικέτες:

ΒΑΝΑΡΓΙΩΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ