Επίσκεψη στον Μίλτο ΣαχτούρηΜάιος 1997. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ερμής η ανθολογία Μ. Σαχτούρης: Φωνή από την άλλη ακρογιαλιά. Μιλούσαμε συχνά με τον ποιητή στο τηλέφωνο καθώς έγραφα το βιβλίο. Αλλά μόλις το έλαβα, ταξίδεψα στην Αθήνα, για να του δώσω προσωπικώς ένα αντίτυπο.
Με περίμενε στο σπίτι του με χαμόγελο μικρού παιδιού. Ήθελε να ξέρω πόσο χάρηκε με τα ποιήματα που επέλεξα. Ήταν, τόνισε, τα αγαπημένα του. Όσο για την εισαγωγή μου, αυτή, είπε, γράφτηκε από ποιήτρια. Λύγισαν τα γόνατά μου, αν και ήμουν καθιστή. Τόλμησα να βγάλω από την τσάντα μου ένα γαλλικό περιοδικό και να του δείξω ποιήματά μου που είχα μεταφράσει η ίδια. Διάβασε αμέσως την «Κόρη του Οδυσσέα», που είχα μαζί μου και στο πρωτότυπο. Μου εξήγησε γιατί του άρεσε πάρα πολύ, κυρίως στη γαλλική μου μετάφραση.
Και τότε έκανα το μεγάλο λάθος. Εξέφρασα την επιθυμία να τον μεταφράσω. Το χαμόγελο χάθηκε μεμιάς από το πρόσωπό του. Με ρώτησε αν διάβασα ποιήματά του σε μετάφραση. Μα δεν βρίσκετε ότι γίνονται αστεία; Η ποίησή μου δεν μεταφράζεται.
«Να φύγω», ψιθύρισα, «σας κούρασα».
«Μα μόλις ήρθατε», απάντησε, και το χαμόγελο ξαναγύρισε στο πρόσωπό του.
Με περίμενε στο σπίτι του με χαμόγελο μικρού παιδιού. Ήθελε να ξέρω πόσο χάρηκε με τα ποιήματα που επέλεξα. Ήταν, τόνισε, τα αγαπημένα του. Όσο για την εισαγωγή μου, αυτή, είπε, γράφτηκε από ποιήτρια. Λύγισαν τα γόνατά μου, αν και ήμουν καθιστή. Τόλμησα να βγάλω από την τσάντα μου ένα γαλλικό περιοδικό και να του δείξω ποιήματά μου που είχα μεταφράσει η ίδια. Διάβασε αμέσως την «Κόρη του Οδυσσέα», που είχα μαζί μου και στο πρωτότυπο. Μου εξήγησε γιατί του άρεσε πάρα πολύ, κυρίως στη γαλλική μου μετάφραση.
Και τότε έκανα το μεγάλο λάθος. Εξέφρασα την επιθυμία να τον μεταφράσω. Το χαμόγελο χάθηκε μεμιάς από το πρόσωπό του. Με ρώτησε αν διάβασα ποιήματά του σε μετάφραση. Μα δεν βρίσκετε ότι γίνονται αστεία; Η ποίησή μου δεν μεταφράζεται.
«Να φύγω», ψιθύρισα, «σας κούρασα».
«Μα μόλις ήρθατε», απάντησε, και το χαμόγελο ξαναγύρισε στο πρόσωπό του.