Μετά το ξημέρωμα
Επιτέλους χρόνος για χωρισμό
Και η ώρα είναι 7 σύμφωνα με την τηλεόραση στο Πεκίνο.
Παιδί μου άρεσε να ξαπλώνω στο κρεβάτι
Έχοντας τα ξημερώματα την αίσθηση του ύπνου
Σαν αδρανή καμπύλη με ασημένια καρφιά
Μέτρησα τα δάχτυλά μου
Όχι περισσότερα ούτε λιγότερα από δέκα.
Σχεδόν ξημέρωσε
Κι’ ακόμα δεν βγάζει φως ο ουρανός
Ξημέρωμα έρχεσαι
Και με το φως της μέρας φεύγουν
Μέρες με φως, μέρες δίχως φως
Μέρες έρχονται και μέρες φεύγουν
Έρχεσαι, έρχονται, περπατάμε μαζί και μακρυά μου.
Μεγάλωσα κι’ ακόμα ονειρεύομαι
Περιμένοντας το ξημέρωμα
Όπως περιμένω τον αρχαιολόγο και τους εργάτες
Να με ανακαλύψουν με το φτυάρι
Να με αφήσουν στο φως της μέρας
Ω!, τι συγκίνηση καθώς βλέπω το χέρι σου να φεύγει.
(Απόδοση: Κώστας Γουλιάμος)
* Η An Qi γεννήθηκε το 1969 (το πραγματικό της όνομα είναι Huang Jiangpin), και κατάγεται από το Zhangzhou της επαρχίας Fujian. Εργάστηκε τα πρώτα της χρόνια ως δασκάλα σχολείου, πριν αφιερωθεί από το 2006 πλήρως στην ποίηση. Είναι μια από τις πιο σημαντικές ποιητικές παρουσίες στη νεότερη Κίνα, έχοντας δημοσιεύσει έναν αριθμό ποιητικών συλλογών. Το «Περιοδικό Ποίησης» με έδρα το Πεκίνο, την θεωρεί ως «μία από τις καλύτερες γυναικείες ποιήτριες του νέου αιώνα». Συνεργάζεται με λογοτεχνικά περιοδικά, ενώ μέρος της ποιητικής της έχει μεταφραστεί στα αγγλικά, κορεατικά και εβραϊκά.