PRESENTATION
Konstantinos BOURAS was born in Kalamata, a town in the Peloponnese region of Greece, in 1962.
He has studied mechanical engineering at the National Metsovio Institute of Technology in Athens, and has been working in this field since 1985.
K. B. has also graduated with honors in theatrical studies in the School of Philosophy at Athens University. Post graduate studies in theater (D.E.A.) at Paris III (La nouvelle Sorbonne), in Paris. Ph.D. in Theater and Translation (University of Corfu, 2019).
35 volumes of his poetic works have been published as well one novel.
His plays influenced by Greek mythology, are soon to be published in Greek, while they are in the process of been translated into English, French, Japanese, Polish and Italian.
K.B.’s poetry is marked by the search for the sublime, by lyricism and a sensuality in the Kavafian genre and true to the classical Greek ideal and beauty.
He has knowledge of both Ancient Greek and Latin as well as being fluent in five written and spoken modern languages including English, French, German, Italian and Spanish.
K.B. is also a distinguished member of the International Society of Poets and a very active member of the International Theatrical Institute, the International Writers and Artists Association, the European Institute of Theatrical Research, the Centre for Research and Studies in Modern Greek Theatre and of the Greek Writers Association.
He has participated in several conferences and seminars while his texts and studies on poetry and the theater have been published in recognized art and scientific journals
*
Ο Κωνσταντίνος Μπούρας γεννήθηκε το 1962 στην Καλαμάτα κι από το 1977 ζει στην Αθήνα. Συγγραφέας 35 εκδοθέντων βιβλίων, κριτικός θεάτρου και βιβλιοκριτικός. Αριστούχος Διδάκτωρ του Ιονίου Πανεπιστημίου (2019). Είναι διπλωματούχος μηχανολόγος μηχανικός τού Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (1985), αριστούχος τού Τμήματος Θεατρικών Σπουδών τού Πανεπιστημίου Αθηνών (1994) και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος θεατρολογίας τού γαλλικού Πανεπιστημίου Paris III – La nouvelle Sorbonne (D.E.A. Etudes Théâtrales). Υποψήφιος διδάκτωρ του Τμήματος Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου στην Κέρκυρα (υποστήριξε το διδακτορικό του τον περασμένο Μάϊο, βαθμολογήθηκε με άριστα κι η απονομή του τίτλου θα γίνει τον ερχόμενο Οκτώβριο στην Κέρκυρα). Θεατρικά του έργα με αρχαιοελληνικά θέματα έχουν παρασταθεί σε θέατρα τής Ελλάδας και του εξωτερικού. Αρθρογραφεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Συμμετέχει σε τηλεοπτικές εκπομπές για το βιβλίο και το θέατρο. Μέλος της Επιτροπής θεατρικών βραβείων Κουν της Ένωσης Κριτικών Θεάτρου, της επιτροπής για το Athens Prize for Literature, της επιτροπής διηγήματος της αλυσίδας Ianos, της επιτροπής ποιήματος για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα του Ομίλου για την Unesco Πειραιώς και Νήσων κ.λπ. Μεταφρασμένα ή πρωτότυπα βιβλία του κυκλοφορούν σε πολλές γλώσσες (Γαλλία, Ιαπωνία, Πολωνία), ενώ ποιήματά του συμπεριλαμβάνονται σε πάμπολλες ανθολογίες στην Ελλάδα και αλλού (Ουκρανία, Βοσνία, Ιταλία, Ισπανία, Βραζιλία, Αμερική, Πολωνία…).
* * *
(από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή
ΛΕΞΙΚΑΝΘΑΡΟΣ ΑΦΘΟΝΙΑ ΦΩΤΟΣ
Το ημερολόγιο τής μοναχικής πολυκοσμίας:
Τα ποιήματα μιάς ά-Φθονης λιτότητας)
(Μπορείς να διορθώσεις τις μέρες σου,
Δεν μπορείς όμως να τις αλλάξεις…)
(You can correct your days,
You can’t change them though…)
Σε κάμαρες δυσήλιες αυτοπυρπολήθηκα
Και πριν να φέξει η Χαραυγή
Στολήν Αυγερινού εντύθηκα
Κι εχάθηκα μες τη βροχή…
In poorly lit chambers I was ignited
And way before Dawn broke its light
I slipped into the Morning Stars’ garment
And I vanished into the rain…
Για κάθε νησίδα αυξανομένης Εντροπίας στο Σύμπαν
Υπάρχει κι η αντίθετή της, όπου το Χάος υποχωρεί
Κι ο Λόγος επανευρίσκεται. Ισορροπία.
Αυτό που μάς φαίνεται δίχως νόημα
Είναι απλώς ένας ρυθμός
Που ο φτωχός ανθρώπινος εγκέφαλός μας
Δεν προλαβαίνει και δεν δύναται
Να παρακολουθήσει,
Ν’ αντιληφθεί εν τέλει πως υπάρχει κάτι
Εκεί έξω
Πλατύτερο από την ανασφαλή
Αλαζονεία μας.
For every islet of increased Entropy in the Universe
There is also its opposite, where Chaos ebbs
And the Word is retrieved. Balance.
What seems to us meaningless
It’s simply a rhythm
That our poor human brain
Does not have the time or the ability
To follow,
To grasp that there is after all something
Out there
Much wider than our insecure
Arrogance.
*
Με λιακάδες και συννεφιές
Μέτρησα τη ζωή
Μου βγήκε σωστή.
With sunshine and cloudiness
I measured life
It turned out correct.
*
Από τις μαύρες τρύπες μένεις
μήτε μακριά μήτε κοντά:
Σε απαλλάσσουν από περιττά
υλικά σκουπίδια
Και σού χαρίζουν υψίσυχνες ακτινοβολίες
Από εκείνες που και τα λιθάρια
Διαμάντια γίνονται.
From black holes you stay
Neither afar nor nearby:
They release you from superfluous
Material trashes
And they offer you [as a gift] high frequency radiances
Like the ones which turn the stones
Into diamonds.
*
Μη φοβείσθε το Σκότος.
Αδέλφι είναι τού Φωτός
Και μάνα του ακριβή,
Λεβεντογεννήτρα.
Do not be frightened of Darkness.
It’s the Brother of Light
And its mother precious,
The womb which gives birth to the man of courage
*
Ας τετραγωνίσουμε τον θεμέλιο λίθο τής ύπαρξής μας.
Ας ορθογωνίσουμε την απόσταση μεταξύ καρδιάς και μυαλού.
Το μεγαλύτερο διάνυσμα στη Φύση.
Let us square the foundation stone of our existence.
Let us orthogonalize the distance between heart and mind.
The greatest vector in Nature.
*
Ήλιος αχινός Ελευθερίας
Να μάς κάψει!!!
Sea-urchin Sun of Freedom
Let us be burnt by you!!!
*
Εις το πυρ ορμούμε νουνεχείς
Μόνον απελπισμένοι!!!
Judicious we sweep into the fire
Solely desperate!!!
*
Μην βουλιάζετε στο Σκοτάδι
Από ναυτία τού Φωτός.
Do not sink into Darkness
Due to Light nausea.
*
Βουλιάζουμε στο Φως
Από ναυτία τού Σκότους.
We sink into Light
Due to the nausea of Darkness.
*
Τελικά όλα είναι Ένα,
Φανός στον Ουρανό.
At last everything is One,
[A] Lantern in the Sky.
*
Κάθε πρωί ξύνω το μολύβι
Κι ακονίζω τα σπαθιά…
Τα μαχαίρια
Τα φυλάω για σένα
Βιωμένη λύπη μας…
Every morning I sharpen the pencil
And I hone the swords…
The knives
I save them for you
Our deeply felt sorrow…
*
Όταν έστω κι ένας
Είναι σκλάβος
Κανείς πάνω στον πλανήτη
Δεν είναι ελεύθερος.
When there is even one
Slave
There isn’t anybody on the Planet
Free.
*
Λείπεις κάθε φορά
Που σε χρειάζομαι
Για να μπαλώσω
Το Κενό με στίχους,
Ήχους αδέξια
Σκορπισμένους
Στον καμβά μιας ζήσης
Μακροσκελούς…
You are absent every time
I need you
In order to mend
The Void with verses,
[With] Sounds clumsily
Scattered
On the canvas of a prolix
Living…
*
Μέσα στην πόλη τη ζεστή
Καυτή η σάρκα
Εξαφάνισε
Δύο περιστέρια
Εξάτμισε δύο σιντριβάνια
Στέρεψε πηγές.
Into the hot city
The sizzling flesh
Dissipated
Two pigeons
It vaporized two water-fountains
It dried up fountainheads.
*
Ποθώ να ζω
Χωρίς πόνο
Και να ξανοίγομαι
Στα βαθιά τής γλώσσας
Άφοβα…
I desire to live
Without grief
And to set forth
In the depths of language
Fearlessly…