TΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Το καλοκαίρι δεν θα ‘ρχεται για πάντα
υπάρχουν όρια στις επιστροφές του
όπως κι ο ποταμός που χύνεται
μέσα απ’ τα μάτια σου
καταπίνοντας ωκεανούς, υπονομεύοντας θύελλες
κάποτε θα σωπάσει.
Το καλοκαίρι δεν θα ‘ρχεται για πάντα
ούτε ο πόνος με το κλάμα της ζωής
ούτε το άζωτο στις ρίζες των δέντρων…
Όσο υπάρχουν ακόμα σταγόνες
στα πρωινά φύλλα
καλό είναι να συλλέγονται.
SUMMER
Summer will not return forever
there are some limits to his returns
The river that flows through your eyes
swallowing oceans, undermining storms,
someday it will be silenced.
Summer will not return forever.
Nor the pain with the cry of life
Nor the nitrogen in the roots of the trees…
While there are still drops
on the morning leaves
must be collected.
ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΓΕΩΜΕΤΡΙΑ ΤΩΝ ΑΚΡΩΝ (της)
Παρατηρώντας την οστεώδη γεωμετρία των άκρων της
κατάλαβα γιατί ο κόσμος δεν μπορεί να βασιστεί στο προφανές
αφού το υ π έ ρ ο χ ο δεν μπορεί να εξηγηθεί επαρκώς.
Εγώ είμαι τυχερός που προχωρώ αργά.
Άλλωστε, αυτό που ονόμασαν «ελευθερία»
δεν είναι παρά μια υποσημείωση
στα έργα των κλασικών.
Ο έρωτας δεν είναι υπόθεση των ειδικών, αλλά
εκείνων των συντηρητών ανελκυστήρων
που υπήρξαν ανέκαθεν σίγουροι για τους αριθμούς.
Η θέληση είναι ο δρόμος
και αυτός που χορεύει πληρώνει την ορχήστρα
Οι απόντες… (χα!)
οι απόντες έχουν πάντα δίκαιο.
Δε θα κωλυσιεργήσω·
η αδράνεια είναι το εργαστήρι του διαβόλου
και η ανάγκη η μητέρα της επινόησης
Ο κεραυνός των άκρων θα με χτυπάει πάντα στο ίδιο σημείο.
Δεν πρέπει, βέβαια, να ξεχνάμε
πως η παλίρροια δεν παρασύρει όλες τις βάρκες με το ίδιο τρόπο…
—και εδώ δεν είναι η γενίκευση που μπάζει νερά—
Αλλά η «πίστη
που
είναι
μια θάλασσα
χωρίς στεριά»
Όσο για εμάς
θα κατεβούμε έως το έβδομο υπόγειο της κολάσεως
για να σκυλέψουμε τις ηδονές των άκρων (της)
Το ξέρω, βέβαια,
θα το πείτε και εσείς δεσποινίς μου:
πήρε φωτιά η καρδιά
και το μυαλό μου καπνίζει σαν φουγάρο!
THOUGHTS ON (her) LIMBS GEOMETRY
Noting the bony geometry of her limbs
I understood why people can’t rely on the obvious
since the wonderful cannot be adequately explained.
I’m lucky to move slowly.
After all, what they called “freedom”
it is but a footnote
in the works of the classics.
Love is not a matter for experts, but
those of elevator maintainers
who have always been confident about the numbers.
The will is the road
and whoever dances pays the orchestra
The absentees… (ha!)
absentees are always right.
I will not hinder;
idleness is the devil’s workshop
and necessity the mother of invention.
The lightning of the limbs will always strike me in the same place.
Of course, we must not forget
that the tide does not carry all boats in the same way…
—and this is not the generalization that sucks—
But the “faith
where
is
a sea
without land”
As for us
we will go down to the seventh dungeon of hell
to devour the pleasures of (her) limbs.
I know of course
you will say it too my missus:
the heart is on fire
and my mind smokes like a chimney!