Σήμερα, 19 Ιανουαρίου του 2025 έχουμε Rock, με νότες Blues, Soul, Glam Rock και Ψυχεδέλειας. Κοινό θέμα των τραγουδιών ο Χρόνος, για τον οποίο γράφει η μικρή-μεγίστη αδελφή μου, Βαρβάρα.
«Time, ή αλλιώς Χρόνος. Ο χρόνος που πέρασε, ο καινούργιος χρόνος που ήρθε…Ο Χρόνος που –σύμφωνα με τους φιλόσοφους– δεν υφίσταται, αλλά μας καθορίζει, δυνάστης και παρηγορητής ταυτόχρονα. Το συμβατικό αυτό μέγεθος στο οποίο όλοι μας επενδύουμε με προοπτική αιωνιότητας, σαν να πρόκειται να ζούμε εσαεί.
Το πρώτο μας τραγούδι γράφτηκε από τον Δαβίδ Bowie το ’72, κατά την περίοδο του Ziggy, της πλέον ευφυούς, θεατρικής περσόνας που κατασκευάστηκε ποτέ στη ροκ κουλτούρα. Βαδίζοντας πάνω στην εκκεντρική αισθητική του burlesque και του μεσοπολεμικού καμπαρέ των Brecht/Weill, παραπέμπει στην seventies ανακάλυψη της αμφισεξουαλικής ταυτότητας, η εμπνευσμένη διαχείριση της οποίας ανέδειξε τον καλλιτέχνη σε μουσικό-κοινωνικό φαινόμενο με τεράστια επιδραστικότητα μέχρι σήμερα. Παράλληλα, ίσως και να υποδηλώνει μια μυστικιστική προσέγγιση της αρχαιοελληνικής λέξης Chronos, που κάποια στιγμή όμως, λήγει για όλους εμάς. Άλλωστε ο συγκεκριμένος τραγουδιστής διατηρούσε μια ιδιαίτερη σχέση με τον Χρόνοˑ συνήθως προπορευόταν αυτού, τον υπερέβαινε με το ταλέντο του. Τα Έργα και οι Ημέρες του ολοκληρώθηκαν πριν εννέα έτη, στις 10 Ιανουαρίου του 2016, εξού και η σημερινή μας αναφορά. Εμείς οι τυχεροί που συγκυριακά συμπέσαμε με τον starman, συνεχίζουμε το ταξίδι μας έως το αναπόδραστο τέλος του δικού μας χρόνου και τη συνάντησή μας μαζί του…»
Αγγελική Πεχλιβάνη