Της Καίτης Παυλή
Με τον Δημήτρη Φύσσα υπήρξαμε πολύ καλοί φίλοι και γείτονες. Στο 24 εγώ στο 44 αυτός. Είχαμε μια πολύ στενή φιλική σχέση, πνευματική και ψυχική. Συναντιόμαστε στα στέκια της Κυπριάδη και λέγαμε τα πάντα ή αλληλογραφούσαμε με διάφορους τρόπους. Συναντηθήκαμε δυο μόλις μέρες πριν το θάνατό του, ο οποίος με βύθισε σε μεγάλο πένθος. Υπήρξε πολύτιμος για μένα.
Ποδηλάτης
Στον Δ.Φ.
Αυτός χρόνια τώρα
Διαδρομές Αφετηρία-Τέρμα
Και πάλι Τέρμα- Αφετηρία συνεχώς.
Ποδηλατεί αντίθετα στη ροή του πλήθους
Στης μηχανοκίνητης εξουσίας κόντρα τη ροή
Άνυσμα ταχύτητας
Άνυσμα Χρόνου
Της Ποίησης Άνυσμα
Και όχι «Ανάπτυξις στίλβοντος ποδηλάτου»
Όχι. Ποδηλάτου κίνηση μόνο
Με το δρόμο ένα
Αφού προηγουμένως
Πολύ με το πόδι περπάτησε
Δρομέας κι αυτός, αθλητής
Όχι «του τίποτα»
Ποδηλάτης του τώρα
Υλοποιεί σχέδια για την Ποίηση
Στην καθημερινή του πράξη
Στα ραδιόφωνα
Στις εφημερίδες
Στα καφενεία.
Με τους καιρούς ενάντιους
Και με αντίθετη φορά στην εξουσία.
Αθλητής κι αυτός, όχι «του τίποτα»
Την κάθε μέρα το ξεχνάει αυτό
Αρχετυπικός εργάτης σε όλα
Βιβλιοπωλεία, τυπογραφεία και τα συναφή
Και πάλι ραδιόφωνα, εφημερίδες, καφενεία.
Ποδηλατεί συνεχώς προς τον στόχο
Αφήνοντας πίσω έρωτες
μικροπρέπειες και ιδιοκτησίες
Και να τώρα
Πριν τη λήξη του χρόνου
Και πριν ο ήλιος δύσει
Πολλαπλασιάζοντας το Άνυσμα
Με δυνατό πεντάλ
Θα απογειωθεί. Όχι με « Πήγασο»
Με το ποδήλατό του θα ανυψωθεί
Με το ποδήλατό του μόνο.
*Διακείμενα και αναφορές :
Γιάννης Κοντός: Ο Αθλητής του τίποτα( Από την ομώνυμη συλλογή)
Ανδρέας Εμπειρίκος: Ο Πλόκαμος της Αλταμίρας (Ενδοχώρα)
Άγγελος Σικελιανός: Στον Ακροκόρινθο (Λυρικός Βίος τ.Β)
Το ποίημα Ποδηλάτης της Καίτης Παυλή, γράφτηκε το 2018 και περιλαμβάνεται στο βιβλίο της “Ανοίγεις το Παράθυρο”, Εκδόσεις ΑΩ, 2019.