Νέοι πεζογράφοι
Η Αλίκη Η αχαλίνωτη βλάστηση του δωματίου χάιδευε τα τρυφερά και πορφυρά πέλματα της Αλίκης, η οποία ήταν βυθισμένη σ’…
Λευκό μελάνι Σήμερα ήρθε οργανωμένος. Μαζί με τις λευκές μαργαρίτες, έφερε και ένα μπλε σπαστό καρεκλάκι, από αυτά που…
Το συρτάρι με τα φίδια «Έχιδνα λεγόταν το χωριό. Δεν χρειάστηκε να ρωτήσω τι σημαίνει», είπε εκείνη. «Και πώς…
Άσωτος Υιός Ήταν αλλιώτικο κείνο το δειλινό για το σπιτικό μας. Η μάνα ήταν στο μαγερειό, όπως κάθε βολά[1]…
Το παιχνίδι Εκείνο το βράδυ στο μπαρ κοιταζόμασταν όλη την ώρα. Μιλούσαμε με τα μάτια, μόνο μιλούσαμε και πίναμε,…
Ο ανώνυμος άνθρωπος Ο ανώνυμος άνθρωπος όπως κάθε νύχτα έτσι και σήμερα μπήκε στην είσοδο της πολυκατοικίας όπου διέμενε…
Όταν τη σκέφτομαι, εισέρχομαι σ’ έναν κόσμο ερμητικά κλειστό· σ’ ένα σκοτεινό ντουλάπι του υπνοδωματίου της. Έξω, δυο άσχημες κούκλες…
Έχω έρθει στο καφέ του ΟΣΕ και περιμένω. Με έφερε ο πατέρας μου. Γι’ αυτό έχει κατεβασμένα μούτρα. Είναι Αύγουστος,…
