Πάμπος Κουζάλης
Βάρκα με γυάλινο πυθμένα
Επιδοτούμενη κρουαζιέρα μνήμης
πάνω απ’ το βυθισμένο νησί
με βάρκα που ’χει πυθμένα γυάλινο
υψηλής ευκρίνειας
για να θαυμάσουμε τον πράσινο
κοραλλιογενή ύφαλο
που διασχίζει τη Χώρα
Ο μισθοφόρος ξεναγός
οδηγεί τα βλέμματα σ’ όλα τα σπίτια
κι από τις δυο μεριές
Εκείνα που τους αλλάξαν όνομα
στην πάνω γειτονιά
και τ’ άλλα τα νεόχτιστα
που τα προτρέπουν
μαστόροι κι αρχιτέκτονες
να μην έχουν βορινά παράθυρα
«Αν είχαμε πλατεία με ρολόι»
ψιθύρισε ένας ναύτης
«θα ήταν χαλασμένο
και θα έδειχνε σπασμένη
την ώρα που φύγαμε τρέχοντας
Στα καινούρια ποιήματα όμως
δεν αρέσουν τέτοιες εικόνες
Συμφωνήσαμε λοιπόν να λέμε
πως δεν είχαμε πλατεία με ρολόι»
Μου φάνηκε πως είδα στον βυθό
ένα ποδηλατάκι με βοηθητικές ρόδες
Με αργές πεταλιές
πάλευε να μας προφτάσει
Ο επιδέξιος τιμονιέρης
με μια μανούβρα το ’κρυψε
σ’ ένα θολό αυλάκι
που χάραξε η βάρκα μας
αλλάζοντας τη ρότα