«Προσεγγίσεις μετά την απόσταση»
Εκδόσεις Δωδώνη/2022
ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ
Μας ρωτούν, οι άγνωστοι του τόπου.Βαραίνουν τα βήματα
Στην έρημο της μοναξιάς
Και μόνον οι ζωγράφοι
Γνωρίζουν καλά τα χρόνια,
Όταν αποτυπώνουν με χρώματα
Τις υπεκφυγές του σύμπαντος
Με το θρηνητικό νανούρισμα
Των πουλιών που αγάπησαν.
ΟΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ
Κάποτε οι γέροντες ήξεραν
Τα μυστικά του ήλιου να διαβάζουν.
Διάβαζαν τα θραύσματα ζωής
Κι ας είχαν την αίσθηση του απρόσμενου
Για παρηγοριά.
Δίπλα απ’ τα πουλιά, από τ’ απόβροχα
Και τα νερά που λάμπαν
Περνούσαν οι στρατονόμοι την αυγή
Για να εξακριβώνουν ονόματα
Την πραγματική ηλικία των αγανακτισμένων.
Ιστορίες που κατέληγαν έπειτα σε ταινία
Σε άγαλμα ή σ΄ έναν πίνακα
Από τους καλλιτέχνες του δρόμου
Στέλνοντας επιθυμίες – γράμματα
Προς τους παθιασμένους του είδους.
Συχνά εγειρόταν το ερώτημα:
Γιατί οι άνθρωποι αρέσκονται
Να λένε ιστορίες διαρκώς;
Γιατί τα παιδιά θέλουν να τρέχουνε
Να πέφτουν, να σηκώνονται
Στις αλάνες των παιχνιδιών ακούραστα;
Γιατί τότε –
Γιατί τότε αμβλύνονται στα δάχτυλα
Μας έλεγαν
Οι κούφιες προοπτικές του μέλλοντος