Ελένη Γκίκα
«Άβυσσος άβυσσον επικαλείται»
Εκδόσεις ΑΩ/2022
ΙΠΤΑΜΕΝΟΣ ΟΛΛΑΝΔΟΣ
Έτσι σε φώναζα
Ιπτάμενο Ολλανδό μου
Κι εσύ γελώντας επέμενες πως
«Μα αυτό ήτανε καράβι
κι όχι ένας άντρας δειλός»
Ποτέ δεν υπήρξες δειλός
ήθελα να σου φωνάξω
Έτσι όπως αφηνόσουν στην άβυσσο
Χωρίς κανένα προστατευτικό
Αυτό σου αγάπησα: το απροστάτευτο
Ήταν τόσο ηρωικόΔεν στο ‘πα
* * *
ΠΤΩΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Δεν έχω ξαναδεί άνθρωπο
να χαίρεται τόσο τις πτώσεις του
Δεν στο ‘πα για
να μην πάρεις φόρα μεγαλύτερη
Και κάθε φορά
από ύψος μεγαλύτερο
Ως πότε θα παριστάνω πια
το δίχτυ ασφαλείας σου
μόνο να γονατίσω μαζί σου
αυτό ήθελα
Λοιπόν να το θυμάσαι
απ’ το χατίρι σου έγινα γενναία.
Τετάρτη 14 Σεπτ. μεσημέρι