Scroll Top

50 χρόνια από την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο | Ηλίας Φραγκάκης

Ανθολόγηση αφιερώματος: Αντώνης Σκιαθάς

Επιμέλεια αφιερώματος: Αγγελική Πεχλιβάνη

Αυτόν τον Ιούλιο συμπληρώνονται 50 χρόνια από το πραξικόπημα του δικτατορικού καθεστώτος των Αθηνών εναντίον του Μακαρίου και την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο. Το culturebook θέλοντας να αποτίσει φόρο τιμής στο πολύπαθο νησί και, κυρίως, να επαναφέρει στη μνήμη μας  μ έ σ ω   τ ης  Λ ο γ ο τ ε χ ν ί α ς  την Κυπριακή τραγωδία, ετοίμασε αφιέρωμα, στο οποίο συμμετέχουν διακεκριμένοι και διακεκριμένες συγγραφείς, ποιητές, ποιήτριες, μελετητές, καθηγητές και καθηγήτριες Πανεπιστημίου τόσο από την Ελλάδα όσο και από την Κύπρο. Τα κείμενά τους (ποιήματα/πεζά/μαρτυρίες/δοκίμια), τα οποία θα παρουσιαστούν διαδικτυακά από τις 15 έως και τις 22 Ιουλίου 2024,  είναι ειδικά γραμμένα για την Κύπρο και φυσικά άπτονται του θέματος της τραγωδίας και των συνεπειών που αυτή προκάλεσε. Μετά τη δημοσίευσή τους θα εκδοθούν σε έναν ειδικό τόμο από τις εκδόσεις Ελληνοεκδοτική, ο οποίος θα κυκλοφορήσει ταυτόχρονα σε Κύπρο, Ελλάδα και Αγγλία στις αρχές του φθινοπώρου.

Γνωρίζοντας πως η Ιστορία –δυστυχώς–  δεν διδάσκει, ελπίζω το παρόν αφιέρωμα να αποτελέσει ένα έναυσμα ιστορικού αναστοχασμού και ευαισθητοποίησης σχετικά με τα γεγονότα –ένα χρονικό προαναγγελθέντος θανάτου– που οδήγησαν το καλοκαίρι του 1974 στην εθνική αυτή τραγωδία.

Ευχαριστώ  από καρδιάς όλους όσοι ανταποκρίθηκαν πρόθυμα στην πρόσκλησή μας.

Η επιμελήτρια

Αγγελική  Πεχλιβάνη

Ηλίας Φραγκάκης

Ο Ασωπός πνἰγει τον Όφι

…Στην περίβρεχτη την Κύπρο
Εκεί μου όρισε ο Απόλλωνας να κατοικώ…
Ελένη Ευριπίδη, στ. 148-149*

Προς την Ενάλια Αρκαδία Γη
Ένας πελλός
Έπλευσε
Σε ένα ταξίδι, φάνταζε παντοτινό
Καταδικασμένος έτη Πεντήκοντα
Σε μιαν επίπλαστη πραγματικότητα
Μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία
Έναν ανατροφοδοτούμενο εφιάλτη:
Πως περνάμε ξανά και ξανά
Από τους ίδιους σταθμούς
Τις ίδιες εικόνες
Τα ίδια λάθη
Τις ίδιες πληγές γλύφουμε
Πρόσφυγες με την αβασταγή στα χέρια
Που κουβαλάει πόνο μέσα πάντα μέσα μα καθόλου ελπίδα
Αγνοούμενοι, πάντα υπάρχουν
Αγνοούμενοι
Σε κάθε φρικτή και ελεεινή πράξη του ανθρώπου
Και απολαμβάνουμε το θάνατό μας
Μια κατάσταση τελεσίδικη γι’ αυτό ξεχασμένη
Χρόνος βουβός και ανάρτητος, πάει να πει:
Δεν υπάρχει χρόνος
Γι’ αυτό η πληγή αιώνια
Γι’ αυτό ο εφιάλτης παντοτινός
«Μη χάσετε όμως την απελπισία σας!»
Όσο για εμάς, συνεχίζουμε να οικοδομούμε· είναι ο τρόπος μας
Να κατοικήσουμε τον εαυτό
Είναι ο μόνος τρόπος να φτάσουμε
Τον ουρανό.

*η απόδοση του χωρίου του Ευριπίδη στην νέα ελληνική είναι του Ηλία Φραγκάκη

Βιογραφικό Αντώνης Δ. Σκιαθάς

Βιογραφικό Αγγελική Πεχλιβάνη

Βιογραφικό Ηλίας Φραγκάκης