Τασούλα Καραγεωργίου
ΚΥΠΡΟΣ, ΛΕΞΗ ΔΙΣΥΛΛΑΒΗ
Δεν αντέχει στρατό κατοχής τ’ όνομά της.
Απ’ τα σπήλαια του χρόνου,
του κόσμου συνότζιαιρη ,
φτάνει ακέραιη πάντα η Κύπρος στο σήμερα
τα λαμπρά της φορώντας επίθετα:
ἀνεμόεσσα, γῆ ἐναλία
ἀμφίαλος,
χώρα γλυκεῖα.
Είναι η Κύπρος δισύλλαβη λέξη,
παρόμοια στην κλίση με τ’ άλλα νησιά
—θηλυκό δευτερόκλιτο σε -ος,
όπως Νίσυρος, Τήλος ή Ρόδος.
Είναι η Κύπρος η νήσος της Κύπριδας
της θάλασσας γέννημα, όπως κι εκείνη.
Πού να ξέρουν οι ξένοι στρατοί
πόσους μύθους παλιούς, πόσον έρωτα
έχουν σώσει στη μνήμη τους δυο ομόρριζες λέξεις;
—δεδομένων αρχεία βαριά,
που αιωρούνται στο άπειρο,
στον σκληρό φυλαγμένα τον δίσκο
της αιώνιας λαλιάς μας.
(Στην Αγιάναπα σκέπει η Παναγιά
τη δασώδη κοιλάδα της νάπης του Ομήρου.)