Βάκης Λοϊζίδης
Κινδυνεύω ν’ αγαπήσω τη λήθη
Ανεξάντλητο θέμα το 74
Ένας ζυγός αριθμός
που δεν μοιράζεται στα δύο
Το παίρνουμε και το φέρνουμε
στις κουβέντες μας και στο ποίημα
Μοιάζει νάρκη πανέτοιμη
να μας κατασπαράξει ξανά
Είναι ο κάτω κόσμος μας
Οι διαχειριστές του, εύγλωττα τέρατα
κινούν σαν μαριονέτες τους νεκρούς
Πάντα θα λείπουν κάποια οστά
Η κόρη μου δεν αρέσκεται
ν΄ ακούει λυπητερές ιστορίες
Κινδυνεύω ν’ αγαπήσω την λήθη.