Γιώργος – Ίκαρος Μπαμπασάκης
Γαλαξίας Marcel
[fragmenta, 126-157] / Αύγουστος 2024
Track#126 / Πεισμόνως και ασμένως, ο Συγγραφέας του Μυθιστορήματος δεν κούναγε ρούπι από την Κυψέλη τα καλοκαίρια, ενδίδοντας στις τέρψεις της μοναξιάς, ακούγοντας επαναληπτικά το μπαρόκ λεπτούργημα Les Délices de la Solitude, Op. 20 του Michel Corrette (10 Απριλίου 1707 – 21 Ιανουαρίου 1795), διαβάζοντας εκ νέου λατρεμένους του συγγραφείς (το 2020, τον Thomas Bernhard· το 2021, τον Don DeLillo· το 2022, τον Peter Handke· το 2023 τον David Foster Wallace· το 2024, τον Marcel Proust, και λαμβάνοντας ισχυρά μέτρα κατά του καύσωνος: κόκκινη μπαντάνα στα μαλλιά (προς αποφυγή καταστροφής πληκτρολογίου από χοντρές στάλες ιδρώτα)· πόση ικανών ποσοτήτων χυμού κράνμπερι με στυμμένο λεμόνι και πολλά παγάκια· τακτικές συναντήσεις με τους νεαρούς του φίλους (Σάββας ο Ευρυμαθής, Πάνος ο Όσιος, Σωκράτης ο Τάτζιο), καθώς και με τη μεταμοντέρνα Βεατρίκη του (για τις θρυλικές οξυδερκείς συνομιλίες τους, για μερικές παρτίδες σκάκι, για τη λεγόμενη χορογραφία των βλεμμάτων τους)· εξόχως προσεγμένη διατροφή (αβοκάντο, μοσχαρίσιο φιλέτο, ψητή σαρδέλα, βραστές πατάτες, νεκταρίνια, κεράσια, βανίλιες, βερίκοκα)· περίπατοι στο Πεδίον του Άρεως ή/και στη Φωκίωνος Νέγρη μετά τις 9 το βράδυ· κάποιες επιλεγμένες ταινίες στον εξαίσιο κινηματογράφο Στέλλα· άπαξ της εβδομάδος ελαφρό γεύμα στο εστιατόριο Νάξος (Λιοσίων 90 και Παιωνίου)· όσο γίνεται πιο νωρίς κατάκλιση· έγερση στις 06:30.
Track#127 / Εκτείνεται, εισδύει ο Ιούλιος στου Αυγούστου την καυτή επικράτεια. Δίδυμες ουλές Ιούλιου, καθόσον ο Συγγραφέας του Μυθιστορήματος και η μεταμοντέρνα Βεατρίκη του αντιλήφθηκαν αίφνης ότι είχαν τραυματιστεί, δίχως να προσδιορίζουν ούτε το πότε ούτε το γιατί, στο ίδιο ακριβώς σημείο (στον αγκώνα) του αριστερού τους χεριού. Γελώντας, απαθανάτισαν με πολαρόιντ τις πληγές.
Track#128 / Στα θολερά λιοπύρια του Καρκίνου (Καρούζος), μες στον μήνα Ιούλιο με το υπέροχό του λάμδα (όπως και ο γενέθλιος Απρίλιος), τα όνειρα συναντούν ακόμα πιο περιεκτικά την πραγματικότητα και οι συνομιλίες γίνονται ακόμα πιο γλυκά σημαίνουσες, ενώ οι συμπτώσεις ενέχουν ηδύτητα. Βλέπω στον ύπνο μου την Joan Didion, ξυπνάω με όρεξη δημιουργικότητας, προγευματίζω (καφές, χυμός, αβοκάντο), και διαπιστώνω ότι ο επί 4 δεκαετίες φίλος Γιώργος Θεοχάρης έχει αναρτήσει μιαν από τις πιο όμορφες φωτογραφίες της Didion. Αυτά είναι, κατάλαβες; (όπως έλεγε ο αείμνηστος Ε.Χ. Γονατάς, γεννημένος, όπως και δύο λατρεμένα μου πρόσωπα, στις 10 Ιουλίου, έναν αιώνα πριν).
Track#129 / Beauty. No great secret. Not ashamed to say I loved her for her beauty. / As I would again. / If she came near. Beauty convinces. You know beauty makes sex possible. / Beauty makes sex sex [Anne Carson / détournement]
Track#130 / Πρώτη κίνηση και θάμβος πρώτο και θρίαμβος του έρωτος είναι να γίνεις πάση θυσία με κάθε τίμημα και κόστος (κοινωνικοπολιτικό, ψυχονοητικό, θρησκειολογικό, σημασιολογικό, σημειολογικό, οικονομικό, κτλ) indispensable.
Track#131 / Des êtres se rencontrent et une douce musique s’élève dans leurs coeurs
Track#132 / ἐν ἀγορᾷ κἀγὼ τέθραμμαι
Track#133 / L’amour n’est valable que dans une période prérévolutionnaire
Track#134 / Eszter Balint is a 57 year old Hungarian Actress. Born on 7th July, 1966 in Budapest, Hungary, she is famous for Stranger Than Paradise (1984). Her zodiac sign is Cancer.
Track#135 / (Δόξα τῶ Θεῶ) υπάρχουν και πολύ καλά νέα: Eszter Balint is currently single.
Track#136 / Στο μέσον μιας μακρινής καταχνιάς, ίσως θυμηθούμε τις συνάφειες, ανακαλύψουμε μαζί ό,τι υπάρχει, ξανακατακτήσουμε τη νιότη, ξαναγίνουμε παρέα, παρεούλα, συντροφιά, ομάδα, ασκέρι, φουρνιά, συμμορία. Ίσως ξαναθερίσουμε πάθη, κυριαρχήσουμε στις εξεγέρσεις [Carlos Fuentes, Σε αυτά πιστεύω, μτφρ. Αμαλία Βασιλακάκη, εκδ. Καστανιώτης, σ. 362]
Track#137 / Κι εκείνη, η προσώρας Βεατρίκη, και Μαρία λεγόμενη, έγραψε στο σημειωματάριό τους (στο οποίο σημειωματάριο ο αναγνώστης του Μυθιστορήματος —μιας και ο Συγγραφέας του Μυθιστορήματος επιμελώς έχει μεταγράψει πολλές εγγραφές από το σημειωματάριο στο Μυθιστόρημα—θα συναντήσει καταλόγους για ψώνια, σκόρπιες φράσεις/σφήνες, αποσπάσματα από βιβλία, τίτλους ασμάτων, τίτλους κινηματογραφικών ταινιών, και τα τοιαύτα), την εξής φράση: He micasaesucasaed me / Ellroy.
Track#138 / Ήταν ένα υπέροχο ξημέρωμα. Είδα το καινούργιο φεγγάρι κι έκανα τρεις μετάνοιες και μια ευχή – «Να ξανάμαστε μαζί» [Αλέξης Ακριθάκης] / [repeat]
Track#139 / Εμμονικώς ο εμμονικός (σιγά την είδηση!) Συγγραφέας του Μυθιστορήματος, φρόντιζε, από τις 10 Ιουλίου και μετά, κάθε πρωί, στις 07:30, να φωτογραφίζει (με μια βαρύτιμη, ως προς τη συναισθηματική της αξία, Leica D-Lux 3· με την Fujifilm hybrid viewfinder exr processor x100, ιστορικής σημασίας καθόσον με αυτήν ακριβώς φωτογράφισε όλες, μα όλες τις παραστάσεις του αείμνηστου Λευτέρη Βογιατζή, ο Κώστας Ορδόλης, φίλος του Συγγραφέα του Μυθιστορήματος, ευρυτάτης μορφώσεως άνθρωπος και εξαίσιος εγλεντζές, προτού την πουλήσει, έναντι ενός συμβολικότατου μικροποσού στον εν λόγω Συγγραφέα του Μυθιστορήματος, τον Σεπτέμβριο του 2018· με την εσκεμμένα νεοαποκτηθείσα Polaroid Go Instant Camera Generation 2· και με το άθλιο κινέζικο κινητό του) ένα μπονζάι ποίημα/ετυμηγορία το οποίο, τα χαράματα της Πρωτοχρονιάς του έτους 2024, ημέρα Δευτέρα, και επιστρέφοντας με τον Συγγραφέα του Μυθιστορήματος, ύστερα από μια χαρμόσυνη εορταστική κραιπάλη στο σπίτι κάποιων φίλων, στο τότε κοινό τους ενδιαίτημα, είχε γράψει αυθορμήτως, ιδιαζόντως πιωμένη και καλοδιάθετη, πάνω σ᾽ ένα φθαρμένο χαρτί κολλημένο σε μια κολώνα της οδού Σπετσών, ανάμεσα στην οδό Λευκάδος και την οδό Ύδρας, με γράμματα κεφαλαία, η Κρυφή Ηρωίδα του Μυθιστορήματος, γνωστή και ως μεταμοντέρνα Βεατρίκη, αλλά και ως προσώρας Μαρία· ο Συγγραφέας του Μυθιστορήματος φρόντιζε εν συνεχεία, και εξ ίσου εμμονικώς, να επεξεργάζεται εικαστικώς την εκάστοτε καθημερινή, σχεδόν εωθινή φωτογραφία, και να την επικολλεί σε μία σελίδα του συλλεκτικού λευκού τετραδίου Pascal Monvoisin, που του είχε δωρίσει, την Τετάρτη 10 Απριλίου του έτους 2024, ο επί τέσσερις δεκαετίες φίλος, frenemy, και κατά περιόδους συνομιλητής του Μάνος Γιαννόπουλος.
Track#140 / Στις 25 Αυγούστου του 2024, στην πρώτη σελίδα του εν λόγω τετραδίου Pascal Monvoisin, με την πένα Kaweco ART Sport Hickory Brown, και με μελάνι Kaweco 50ml Caramel Brown 10002190, ο Συγγραφέας του Μυθιστορήματος είχε (αντι)γράψει, εν είδει κολοφώνα, ένα θραύσμα από την εκατοστή σελίδα του αβανγκάρντ (αντι)μυθιστορήματος Πώς είναι του Samuel Beckett (μτφρ. Αθηνά Δημητριάδου, εκδ. ύψιλον/βιβλία, 2006), φρονώντας, ύστερα από κατανάλωση 600 ml εκλεκτής βότκας Żubrówka Bison Grass, ότι είναι ό,τι πιο ταιριαστό στη διάθεση και την κατάστασή του εκείνο τον καιρό αφενός, και αφετέρου διότι ακριβώς έναν μήνα πριν, ήτοι στις 25 Ιουλίου του 2024, δίχως την παραμικρή προσυνεννόηση και, όπως τόσο συχνά συνέβαινε, και εξακολουθεί να συμβαίνει, τόσο αυτός όσο και η προσώρας Μαρία, απολύτως συμπτωματικώς εντρυφούσαν όχι μόνο στο εν λόγω αβανγκάρντ (αντι)μυθιστόρημα αλλά και στο συγκεκριμένο απόσπασμα της εκατοστής σελίδας, ενώ, επίσης απολύτως συμπτωματικώς και δίχως το απειροελάχιστο μόριο προσυνεννοήσεως, την ίδια ημέρα (Πέμπτη, 25 Ιουλίου 2024) και με διαφορά μόλις δύο ωρών, όπως έμελλε έκπληκτος να πιστοποιήσει στον Συγγραφέα του Μυθιστορήματος ο έξοχος βιβλιολάτρης και βιβλιοπώλης Γιώργος Θωμόπουλος, ο Συγγραφέας του Μυθιστορήματος και η μεταμοντέρνα Βεατρίκη είχαν αγοράσει από το βιβλιοπωλείο Πολιτεία τα ίδια ακριβώς βιβλία, ήτοι το Πώς είναι του Samuel Beckett, τα Ποιήματα και Αντιποιήματα (μτφρ. Ρήγας Καπάτος, εκδ. Εκάτη, 2002) του Nicanor Parra [05.09.1914 – 23.01.2018], και το Στόμα γεμάτο χώμα (μτφρ. Ισμήνη Ραντούλοβιτς, εκδ. Κυψέλη, 2024) του Branimir Šćepanović [19 Απριλίου 1937 – 30 Νοεμβρίου 2020].
Track#141 / Τερατώδεις σιωπές αχανείς εκτάσεις χρόνου το απόλυτο τίποτα ξαναδιαβάζω τις σημειώσεις της αρχαίας ιστορίας να περνάει η ώρα αρχή του μουρμουρητού η τελευταία του μέρα ο τυχεράκιας παραστέκομαι τι χρειάζομαι [Beckett]
Track#142 / ΓΑΛΑΝΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ / —Πάει μια ώρα που είμαστε εδώ /Αλλά πάντα απαντάς το ίδιο· / Πας να με παλαβώσεις με τ’ αστεία σου / Αλλά τα ξέρω απ’ έξω. / Δεν σου αρέσουν τα μάτια μου, το στόμα μου; / —Ασφαλώς και μου αρέσουν τα μάτια σου. / —Αλλά γιατί δεν τα φιλάς τότε; / —Ασφαλώς και θα τα φιλήσω. / —Δεν σου αρέσουν τα στήθη μου, τα μπούτια μου; / —Πώς είναι δυνατό να μη μου αρέσουν! / —Τότε γιατί δεν κάνεις κάτι; Άγγιξέ τα, επωφελήσου. / —Δε μου αρέσει να τ’ αγγίξω με το ζορι. / — Τότε γιατί μ’ έκαμες να γδυθώ; / — Εγώ δεν σου είπα να γδυθείς. Μονάχη σου γυμνώθηκες / Ντύσου, πριν έρθει ο άντρας σου. / Άφησε τις κουβέντες. / Ντύσου, πριν έρθει ο άντρας σου [Parra]
Track#143 / (στη σελίδα 53, διαβάζουμε): … τρεμόπαιξε μπροστά στα μάτια του, αποκαλύπτοντάς του αναπάντεχα ότι το νόημα της ανθρώπινης ύπαρξης βρισκόταν πρωτίστως στην αγάπη και στην ομορφιά… (& είκοσι τρεις σελίδες μετά): Εντέλει, θα μπορούσε πλέον να καθορίζει τη θέση του σε τούτο τον μεγάλο κόσμο, επειδή ήταν σίγουρος ότι θα ζούσε και ότι, τώρα πια, ύστερα από όσα συνέβησαν και βούλιαξαν στην άβυσσο του παρελθόντος, θα ήξερε να ζήσει σωστά! Τώρα ήξερε κι εκείνος το μυστικό, επειδή είχε επιτέλους αποκωδικοποιήσει την ουσία της ύπαρξης — γνώριζε ότι το νόημα έπρεπε πρώτα απ᾽ όλα να αναζητηθεί στην αγάπη και στην ομορφιά [Šćepanović]
Track#144 / «Απ᾽ όλα ετούτα δεν υπάρχει κανένα ιστορικό ίχνος, όμως ποια είναι η δύναμη του μύθου!»
Track#145 / إيتيل عدنان
Track#146 / 24 Φεβρουαρίου 1925 – 14 Νοεμβρίου 2021
Track#147 / (Παρένθετη Ιδρυτική Συνθήκη της Συγγραφής του Μυθιστορήματος): Το άσμα/προσευχή, μεγαλειώδες & σπαρακτικά αισιόδοξο, καθόσον το μεγαλείο του άσματος και ο σπαραγμός της ερμηνείας καθιστούν τωόντι αισιόδοξο το μέλημα να ποντάρεις τ᾽ άλογά σου & τη ζωή σου όλη, στην ομορφιά και στην αγάπη, όπως φρονεί και ο Šćepanović, ναι, λοιπόν, ας θεωρηθεί Ιδρυτική Συνθήκη της Συγγραφής του Μυθιστορήματος, έστω και παρένθετη, το “Conversion’’, των Nick Cave and the Bad Seeds, έκτο track του δέκατου όγδοου στούντιο άλμπουμ της μπάντας, του Wild God που κυκλοφόρησε στις 30 Αυγούστου του σωτηρίου έτους 2024, ημέρα Παρασκευή, συμπτωματικώς (και πάλι!) την ίδια ώρα κατά την οποία ο Συγγραφέας του Μυθιστορήματος άναβε, με την προσήκουσα ευλάβεια, δύο κεράκια στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Γεωργίου Νεάπολης, στην οδό Παναγή Τσαλδάρη και στον αριθμό 12, Θεσσαλονίκη 56728, προτού μεταβεί στο 33 της Δημητρίου Γούναρη, Θεσσαλονίκη 54622, και στο Nico Tattoo, όπου ο Johnny Bee, άριστος καλλιτέχνης δερματοστιξίας, και ανιψιός του Συγγραφέα του Μυθιστορήματος, φιλοτέχνησε στο αριστερό χέρι, συγκεκριμένα στην καρπομετακάρπια άρθρωση του αντίχειρα, ένα λιτό, περίκομψο και έμπλεο συμβολικής σημασίας τατουάζ, γεγονός μετά το οποίο ο Συγγραφέας του Μυθιστορήματος, συνοδευόμενος από τον δερματοστίκτη και ανιψιό του, εγκαταστάθηκε για περίπου τέσσερις ώρες στο 4 της οδού Ιωάννου Δέλλιου, Θεσσαλονίκη 54621, και στο βιβλιοπωλείο Γιάφκα προκειμένου να απολαύσει ικανή ποσότητα μπίρας αναγιγνώσκων, περιπαθώς και περιδεής, κατ᾽ επανάληψιν, το πανίσχυρα λυτρωτικό βιβλίδιο Το τίμημα που δεν είμαστε διατεθειμένοι να καταβάλουμε για τον έρωτα (μτφρ. Σπύρος Γιανναράς, εκδ. Άγρα).
Track#148 / Touched by the spirit and touched by the flame / Touched by the spirit and touched by the flame / I never ever saw you so beautiful as that again / Touched by the spirit and touched by the flame / I’ve never ever seen you so beautiful as that again / I was touched by the spirit and touched by the flame / I never ever really ever saw you so beautiful again / Not like that again, not that again! / These voices they never ever stopped again / They never stopped again! / I was touched by the flame! / You’re beautiful! You’re beautiful, again! / You’re beautiful! You’re beautiful! You’re beautiful! You’re beautiful! / Stop! Stop! Stop! Stop! You’re beautiful! / You’re beautiful! You’re beautiful again! Oh, touched by the flame! [Cave]
Track#149 / Ο θαυμασμός (και σεβασμός) που διακατέχει τον Συγγραφέα του Μυθιστορήματος για την συγγραφέα του προειρηθέντος βιβλιδίου, την Etel Adnan, δεν έμελλε να αμβλυνθεί ούτε στο ελάχιστο από την πρώτη στιγμή που έπιασε πόνημα δικό της στα χέρια του και άρχισαν να φτάνουν στα γυαλιά του (όπως αρέσκετο να λέγει ο μέγας ποιητής Μισέλ Κατσαρός, με τον οποίο συναντιόταν τακτικά κατά τη δεκαετία του 1980 ο τότε νεαρός Συγγραφέας του Μυθιστορήματος) σελίδες συγκλονιστικές και φράσεις τατουάζ στην ψυχή, όπως, λόγου χάριν, η εξής (από το επίσης βιβλίδιο Ο «ελληνικός» κόσμος του Θεόδωρου Τερζόπουλου & Δελφοί και Κιάτο, που εξέδωσε η Άγρα τον Μάρτιο του σωτηρίου έτους 2019, μεταφρασμένο από τους εκλεκτούς Σπύρο Γιανναρά & Βασιλική Γκέτσιου): «Στους Δελφούς η μέρα είναι μέρα και η νύχτα νύχτα· ο κόσμος είναι εκεί, συμπεριλαμβανομένων των ήχων, αν και τα πάντα εκδηλώνονται ως σιωπή, τα πάντα είναι εκεί, τα χθεσινά, τα σημερινά, χωρίς προσδιορισμό και χωρίς μεσάζοντες. Στη Σικυώνα το παρελθόν ποτέ δεν πρόλαβε να αποσυρθεί στο παρελθόν, απέκτησε μάτια και μας κοιτάζει, και αυτό είναι όλο».
Track#150 / Ιδρυτική Συνθήκη της Συγγραφής του Μυθιστορήματος, 8: But I have swam through libraries and sailed through oceans / πολλῶν δ᾿ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ νόον ἔγνω [Melville / Όμηρος]
Track#151 / Στο τετράδιο εργασίας που επιμελώς ενημερώνει καθ᾽ εκάστην ο Συγγραφέας του Μυθιστορήματος, και με ημερομηνία 14.08.2024, διαβάζουμε το εξής: Dialectics, in that regard, might be considered first and foremost an anti-boredom machine. [Συνεχίζω μες στον καύσωνα τη Σειρὰ Dialectics [Guy/Cal], ένα project που συνδυάζει χειρόγραφα, πολαρόιντ, και επικολλήσεις, το οποίο άρχισε στις 10 Ἰουλίου και θα ολοκληρωθεί στις 21 Οκτωβρίου 2024]
Track#152 / Ιδρυτική Συνθήκη της Συγγραφής του Μυθιστορήματος, 9: οὐκ ἔστ᾽ ἐραστὴς ὅστις οὐκ ἀεὶ φιλεῖ.
Track#153 / Band name. The name “Morcheeba” comes from the initials “MOR” (indicating Middle of the Road) and “cheeba”, a slang term for cannabis.
Track#154 / Hunting high and low, exact revenge / Brand new moral code got made reluctant renegade / Leaving empty souls when he avenged Evil spirits flow he drank the blood like lemonade
Track#155 / Ιδρυτική Συνθήκη της Συγγραφής του Μυθιστορήματος, 10: Ένα έργο που λειτουργεί ως οδοδείκτης, ένα έργο του Marcel Mariën (29 Απριλίου 1920 – 19 Σεπτεμβρίου 1993), το έργο που φέρει τον τίτλο “Le fils de la femme’’, που είναι φιλοτεχνημένο το 1984, που εικονίζει το κάλλος της πλάτης της Κρυφής Ηρωίδας του Μυθιστορήματος, της μεταμοντέρνας Βεατρίκης, και προσώρας Μαρίας, μια πλάτη ασφαλώς ανυπέρβλητη στην οποία απλώνονται τα θεσπέσια μαλλιά της Κρυφής και τα λοιπά, κι ανάμεσά τους βλέπουμε έναν ξυλόγλυπτο Ιησού που κουβαλάει τον σταυρό.
Track#156 / Βουρκωμένος (κατά τα ειωθότα), μειδιώντας αισιόδοξα, καπνίζοντας το ένα σιγαρέτο μετά το άλλο, ακούγοντας ξανά και ξανά το άσμα/προσευχή “Conversion’’, ανάβοντας κεριά, αναλογιζόμενος ότι το έτος 2034 απέχει μια δεκαετία από το έτος 2024, ο Συγγραφέας του Μυθιστορήματος έγραψε στο σκληρόδετο τετράδιο Lechtturm1917, 145 x 210 mm, καντριγιέ, με την πένα Lamy LX 090 Marron: Υπερβολική δόση σάρκας, ιδιοφυώς και ψυχοφυσικά διατεταγμένης, δεόντως διευθετημένης, στρατηγικά συγκερασμένης, που οδηγεί αναπόδραστα στην εξαΰλωση, στην εισβολή του πνευματικού, στη λυτρωτική συνδιαλλαγή μας με το ιερό. Και αυτό είναι πρόταγμα πολιτικό, εντέλει. Και, αφού σερβιρίστηκε μετά χαράς μιαν έκτη Żubrówka Bison Grass, μεταφερόμενος χωροχρονικά στην 12η Μαρτίου, ημέρα Κυριακή, του σωτηρίου (τωόντι) έτους 2034, και στο Μουσείο Ακροπόλεως, συνέχισε: Συγκλονισμός και συντάραξη, εμβύθιση στην αχρονικότητα, μεταφορά βίαιη στο επέκεινα του χώρου και του χρόνου, εκρήξεις στο κρανίο, εναλλαγή φωτός και σκότους, πέρασμα από τον ολολυγμό στη σιωπή, πυρπόληση και των έξι αισθήσεων, ώστε να επέλθει ο κατευνασμός, να επανέλθει η διαλεκτική, να χωνευτεί το σοκ, να γίνει λόγος τα όσα βιώσαμε.
Track#157 / Τῆς ἐρήμου πολίτης. Τοῦ Σωτῆρος τό κάλλος ἐκ ψυχῆς ἀγαπήσασα, καλλιπάρθενε κόρη, Καλλιόπη πανεύφημε, ἠγώνισαι στερρῶς ὑπέρ αὐτοῦ, καί δόξης ἠξιώθης θεϊκῆς· διά τοῦτό σου τήν μνήμην τήν ἱεράν, τιμῶμεν ἐκβοῶντές σοι· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σέ στεφανώσαντι, δόξα τῷ χορηγοῦντι διά σοῦ, ἡμῖν πταισμάτων ἄφεσιν.
Βιογραφικό Γιώργος – Ίκαρος Μπαμπασάκης