Βιότοπος Πολιτισμού
Επιμέλεια Αφιερώματος | Αγγελική Πεχλιβάνη
Εν όψει της ημέρας Ποίησης, που συμπίπτει με την εαρινή ισημερία στις 21 Μαρτίου, προσκαλέσαμε ποιητές και ποιήτριες να συμμετάσχουν στη αφιερωματική αυτή γιορτή μ’ ένα ποίημά τους Ποιητικής. Όλοι ανταποκρίθηκαν άμεσα, χωρίς πόζες και ακκισμούς, αποδεικνύοντας εμπράκτως, αφενός ότι η ποίηση είναι αντανακλαστική λειτουργία, κάτι σαν διαφοροποιημένη ανάσα, αφετέρου ότι ο αγώνας με τη γλώσσα και η επίπονη αναμέτρηση με τις λέξεις, μάς κάνουν πιο απλούς και, ίσως, καλύτερους ανθρώπους. Κάποιοι, ήδη, σηκώνουν το φρύδι ειρωνικά, διερωτώμενοι “ποιος ασχολείται σήμερα με την ποίηση, τους ποιητές και τις γιορτές τους;” Σας διαβεβαιώνουμε πως είμαστε πολλοί και θα γίνουμε περισσότεροι. Μπορεί να είμαστε λιγότεροι από τους φίλους του μπάσκετ, είμαστε όμως περισσότεροι από τους φίλους του γκολφ.
Τους συμμετέχοντες αλλά και τους αναγνώστες,
ευχαριστούμε από καρδιάς.
Αγγελική Πεχλιβάνη
Εκκρεμές
Είναι κάποιες στιγμές που
τα ηλεκτροφόρα σύρματα
του λόγου λυγίζουν
όχι από το αμελητέο βάρος
ελαφροκόκαλων πουλιών
αλλά από το βάρος των λέξεων
όσων μένουν μετέωρες στον αέρα
όσων αρπάζονται από κλαδιά
όσων τραμπαλίζονται στο κέντρο
ενός σχοινιού μπουγάδας
όσων στριμώχνονται
στη μέση μιας πρότασης
Κάποτε το ποίημα λυγίζει
από την πίεση την πολλή
τα σχοινιά και τα σύρματα
διπλώνουν
ο λόγος κόβεται στα δύο
το ποίημα κρέμεται μισό
σπιθίζοντας
γράμματα ανεπίδοτα
