ΕΞΟΔΙΟΣ ΖΩΗ
Κάτι κυλάει αθόρυβα,
ασυναίσθητα γερνάει εν αγνοία,
αόρατος ο χρόνος από ανατολή
σε δύση προσπερνάει.
Αδιάφορες οι απώλειες,
ελάχιστα διαρκούν οι συγκινήσεις,
παραμικρός ο πόνος-φόβος σε πρωτοκαθεδρία.
Έντρομες αιφνιδιάζουν οι στατιστικές.
Οι αναμνήσεις αλλουνού ζωή.
Το αύριο δεδομένο θαύμα.
Παραμένουν ακατάληπτες οι λέξεις,
λίγα ονειρικά θολά τοπία,
θωπείες κι εναγκαλισμοί,
πρόσωπα από χρόνια παιδικά,
όσα θρυμματισμένη η μνήμη
συγκρατεί με οικονομία
στην αναπόσπαστη σιγή
που εισέρχεται υποχθόνια στο σκότος.