Βιότοπος Πολιτισμού
Επιμέλεια Αφιερώματος | Αγγελική Πεχλιβάνη
Εν όψει της ημέρας Ποίησης, που συμπίπτει με την εαρινή ισημερία στις 21 Μαρτίου, προσκαλέσαμε ποιητές και ποιήτριες να συμμετάσχουν στη αφιερωματική αυτή γιορτή μ’ ένα ποίημά τους Ποιητικής. Όλοι ανταποκρίθηκαν άμεσα, χωρίς πόζες και ακκισμούς, αποδεικνύοντας εμπράκτως, αφενός ότι η ποίηση είναι αντανακλαστική λειτουργία, κάτι σαν διαφοροποιημένη ανάσα, αφετέρου ότι ο αγώνας με τη γλώσσα και η επίπονη αναμέτρηση με τις λέξεις, μάς κάνουν πιο απλούς και, ίσως, καλύτερους ανθρώπους. Κάποιοι, ήδη, σηκώνουν το φρύδι ειρωνικά, διερωτώμενοι “ποιος ασχολείται σήμερα με την ποίηση, τους ποιητές και τις γιορτές τους;” Σας διαβεβαιώνουμε πως είμαστε πολλοί και θα γίνουμε περισσότεροι. Μπορεί να είμαστε λιγότεροι από τους φίλους του μπάσκετ, είμαστε όμως περισσότεροι από τους φίλους του γκολφ.
Τους συμμετέχοντες αλλά και τους αναγνώστες,
ευχαριστούμε από καρδιάς.
Αγγελική Πεχλιβάνη
ΑΛΟΓΟΜΥΓΕΣ
Από τα μάτια του αναπνέει ο ποιητής
Στων πληγών την αφή
ραφή η γραφή
Μην παρεξηγείτε την ποίηση
ανοίγει σε όλους την ψυχή της
αλλά μόνο στους τολμηρούς
τα πόδια της
Μετά από κάθε ποίημα
δαγκώνω το στιλό
όπως δαγκώνει το στιλέτο ο φονιάς
μετά το φονικό
Ποτέ δεν θα μάθω
αν γράφω εγώ το ποίημα
ή το ποίημα εμένα
Παλεύω απεγνωσμένα με τις λέξεις
αν κερδίσω θα σωθείς εσύ αναγνώστη
αν χάσω θα σωθεί το ποίημα
Τι κάνουν άραγε τα ποιήματα
όταν κανείς δεν τα διαβάζει
