Ο Claudiu Komartin γεννήθηκε στο Βουκουρέστι. Το πρώτο του βιβλίο, Păpușarul și alte insomnii, / Ο Καραγκιοζοπαίχτης και άλλες αϋπνίες, 2003, κέρδισε το διασημότερο βραβείο για ένα λογοτεχνικό ντεμπούτο στην Ρουμανία, στιγμιαία καθιστώντας τον ως μια νεαρή και αναγνωρισμένη φωνή της γενιάς του. Εκτός του ότι γράφει ποίηση, ο Komartin είναι ενεργός μεταφραστής και εκδότης. Μετέφρασε έξι βιβλία πεζογραφίας και τέσσερα ποίησης στα ρουμανικά (Kurt Vonnegut, JMG Le Clézio, Tahar Ben Jelloun, Philippe Claudel, Gheorghi Gospodinov, Gökçenur Ç. κ.ά.).
Ως συν-συγγραφέας, έγραψε μαζί με τους Mitoș Micleușanu, Răzvan Țupa και Adina Zorzini τα κείμενα που αποτελούν τη βάση του θεατρικού έργου Deformații/Οι Παραμορφωμένοι, που ανέβηκε το 2008 στο Βουκουρέστι, στο θέατρο Luni του Green Hour και έγραψε το σενάριο Trișez cu viața/Απατώ τη ζωή, μετά από ένα τριήμερο εργαστήριο με τους στερούμενους της ελευθερίας από το Σωφρονιστικό Κατάστημα Bistrita.
Διοργανώνει εκδηλώσεις σύγχρονης ποίησης εδώ και σχεδόν δώδεκα χρόνια.
Ως ποιητής, ο Komartin έχει εκδώσει τρεις ανθολογίες ρουμανικής ποίησης· συνέταξε, μαζί με τον κριτικό λογοτεχνίας του Sibiu, Radu Vancu, τις ανθολογίες Cele mai frumoase poeme din 2010/ Τα πιο όμορφα ποιήματα του 2010, Cele mai frumoase poeme din 2011/ Τα πιο όμορφα ποιήματα του 2011 και Cele mai frumoase poeme din 2012/ Τα πιο όμορφα ποιήματα του 2012, δημοσιεύοντας επίσης σε πολλά περιοδικά τέχνης. Δημοσίευσε και επιμελήθηκε σχεδόν εκατό βιβλία και ανθολογίες ρουμανικής και παγκόσμιας ποίησης, ανάμεσά τους το Oameni obosiți/Κουρασμένοι Άνθρωποι του Andrei Bodiu (Cartier, 2016) και το Συρματοπλέγμα. Όταν οι φωτιές θα σβήσουν ανάμεσα στα ερείπια. Ποιητές της Πολεμικής Γενιάς (Cartier, 2018).
Ακόμα διατηρεί τη θέση του ως ένας σημαντικός νέος ποιητής, δημοσιεύοντας τακτικά νέα έργα. Μετά το ντεμπούτο του έχει δημοσιεύσει την συλλογή Circul domestic/ Το Οικογενειακό Τσίρκο, 2005, η οποία βραβεύτηκε από τη Ρουμανική Ακαδημία με το Βραβείο Ποίησης· Un anotimp în Berceni/ Μια εποχή στο Μπερτσένι, 2009 · Cobalt /Κοβάλτιο, 2013 και Maeștrii unei arte muribunde. Poeme alese/ Μαιτρ μιας ψυχορραγούσας τέχνης, 2010-2017.
Ο Komartin είναι επίσης ένας καταξιωμένος διεθνώς ποιητής. Μεταξύ 2011-2012, ήταν ο διαμένων συγγραφέας στο Πολιτιστικό Ινστιτούτο της Ρουμανίας στο Λονδίνο και μετά από αυτό δημοσίευσε το μακρύ ποίημα «Ποίημα για ποπ» στο περιοδικό Long Poem. Είναι επίσης μεταφραστής της γαλλικής, αγγλικής και ιταλικής λογοτεχνίας. Η διεθνής συμμετοχή του παρουσιάζεται με τη μετάφραση του έργου του στα Αγγλικά, Γερμανικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Σουηδικά, Φλαμανδικά, Σλοβενικά, Ουγγρικά, Σερβικά, Τουρκικά, Κροατικά, Βουλγαρικά, Πολωνικά, Τσεχικά, Ιαπωνικά και Κορεάτικα.
Ο Komartin είναι αρχισυντάκτης του περιοδικού Poesis International και του εκδοτικού οίκου Max Blecher (Max Blecher Publishing).
Βιβλιογραφία
Ποίηση
Păpușarul și alte insomnii/ Ο Καραγκιοζοπαίχτης και άλλες αϋπνίες, Editura Vinea, București, 2003, 2007
Circul domestic/ Το Οικογενειακό Τσίρκο, Editura Cartea Romanească, București, 2005 (împreună cu un CD cu 18 poeme în lectura autorului)
Un anotimp în Berceni/ Μια εποχή στο Μπερτσένι, Editura Cartier, Chișinău, 2009, 2010
Hemoragia soarelui/ Η αιμορραγία του ήλιου, 33 de poeme de Claudiu Komartin cu 22 de gravuri de Ana Toma, ediție bibliofilă în două exemplare, 2009
Cobalt/Κοβάλτιο, Casa de Editură Max Blecher, Bistrița, 2013
Dezmembrați/Αποσυναρμολογημένοι (2015), υπογεγραμμένο με το ετερώνυμο Adriana Carrasco)
Maeștrii unei arte muribunde/ Μαιτρ μιας ψυχορραγούσας τέχνης. Poeme alese 2010-2017, Editura Cartier, Chișinău, 2017, 2018
Autoportret în flama de sudură/Αυτοπροσωπογραφία σε φλόγα συγκόλλησης (2021),
Inoculare. Hore pentru zădărnicirea combaterii. (2022) [Volumul este o oglindă stilizată a isteriei colective din perioada crizei sanitare.]/ Εμβολιασμός. Κυκλικοί χοροί για την αποτυχία του αγώνα κατά του ιού. (2022) [Ο τόμος είναι ένας υφολογικός καθρέφτης της συλλογικής υστερίας κατά τη διάρκεια της υγειονομικής κρίσης.]+
17 poeme de dragoste și un pantoum imperfect/17 ερωτικά ποιήματα και ένα ατελές pantoum (2022).
Για τα βιβλία του, έλαβε μερικά από τα διάσημα λογοτεχνικά βραβεία στην Ρουμανία.
Βραβεία
Κρατικό Βραβείο Ποίησης „Mihai Eminescu” 2003, για την συλλογή Păpușarul și alte insomnii
Βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου περιοδικού „România literară” 2003, για την συλλογή Păpușarul și alte insomnii
Βραβείο „Mihai Eminescu” της Ακαδημίας της Ρουμανίας (2005), για την συλλογή Circul domestic.
Βραβείο „Matei Brâncoveanu” για Λογοτεχνία (2017), για την συλλογή Maeștrii unei arte muribunde/ Οι Μαιτρ μιας ψυχορραγούσας τέχνης
Βραβείο„ Cartea de poezie a anului 2017” του Κρατικού Φεστιβάλ „George Bacovia”, για την συλλογή Οι Maeștrii unei arte muribunde / Οι Μαιτρ μιας ψυχορραγούσας τέχνης
Βραβείο PEN România για το 2017, για την συλλογή Maeștrii unei arte muribunde/ Οι Μαιτρ μιας ψυχορραγούσας τέχνης
Ο Claudiu Komartin είναι κάτι περισσότερο από ένας πολύ καλός ποιητής της γενιάς του 2000: είναι ένας συγγραφέας βαθιά εμπλεκόμενος στη λογοτεχνική ζωή, που έχει το θάρρος να εκφράζει ωμά, χωρίς υπολογισμούς, αυτά που πιστεύει.
Photo: Alberto Grosescu
[1] The pantoum is a form of poetry similar to a villanelle in that there are repeating lines throughout the poem. It is composed of a series of quatrains; the second and fourth lines of each stanza are repeated as the first and third lines of the next stanza. The pattern continues for any number of stanzas, except for the final stanza, which differs in the repeating pattern. The first and third lines of the last stanza are the second and fourth of the penultimate; the first line of the poem is the last line of the final stanza, and the third line of the first stanza is the second of the final. Ideally, the meaning of lines shifts when they are repeated although the words remain exactly the same: this can be done by shifting punctuation, punning, or simply recontextualizing.