Οι αρχαίες πέτρες
— Να ψάχνετε καλά στα σύνορα τους Έλληνες, έλεγε στο καφενείο ένας σε κάποιον απ’ το τελωνείο. Φέρνουν εδώ και σκορπίζουν αρχαίες πέτρες για να πουν ότι τα μέρη αυτά ήταν δικά τους.
«Μετά το ποιητικό συμπόσιο μας πήγαν στο μουσείο της περιοχής. Λαογραφικό μουσείο, γεμάτο φορεσιές, αργαλειούς και φωτογραφίες παλιές από τους Αγίους Σαράντα. Φαινόταν ψηλά το μοναστήρι σε καλύτερη κατάσταση. Τώρα έμειναν ερείπια. Επιπλέον, μέσα στη θάλασσα διακρινόταν ένα μεγάλο μέρος από το ρωμαϊκό λιμάνι. Στο ισόγειο τρεις πέτρες είχαν πάνω τους χαραγμένα ελληνικά γράμματα. Διάβασα “Κλαύδιος” και είδα έναν σταυρό. Στην άλλη διακρινόταν ξεκάθαρα η λέξη “θυγάτηρ”».
— Είναι από το αρχαίο νεκροταφείο που ανακαλύφτηκε πριν λίγα χρόνια, σχολίασε ένας φίλος.
«Τα μάτια μου θόλωσαν και βγήκα βιαστικά έξω».
Aλέξανδρος Βαναργιώτης (Τρίκαλα Θεσσαλίας, 1966). Σπούδασε στο Κλασικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής Ιωαννίνων. Εργάζεται ως καθηγητής φιλόλογος στη δημόσια Μέση Εκπαίδευση. Τα δύο τελευταία χρόνια είναι αποσπασμένος στο Κολλέγιο «Πνοή Αγάπης» Μεσοποτάμου, των Αγίων Σαράντα στη Βόρεια Ήπειρο. Δημοσίευσε τις συλλογές διηγημάτων Διηγήματα για το τέλος της μέρας (Εκδόσεις Λογείον, Τρίκαλα, 2009), Η θεωρία των χαρταετών (Εκδόσεις Παράξενες Μέρες, Ρέθυμνο, 2013) και Κατά μήκος της εθνικής οδού (Εκδόσεις Εύμαρος, Αθήνα, 2019). Το 2022 κυκλοφόρησε σε ebook (ηλεκτρονικό βιβλίο)από το περιοδικό «Εξιτήριον» η εργασία του «Άνθη της λύπης», που εμπεριέχει μια επιλογή επιτύμβιων επιγραμμάτων από την Παλατινή Ανθολογία και την απόδοσή τους στα νέα ελληνικά.