Σήμερα 2/2/25, αναρτώνται ποιήματα του Γιάννη Σκαρίμπα, του Κ. Καρυωτάκη και των αγαπημένων μου Μίμη Σουλιώτη και Γλυκερίας Μπασδέκη.
Γιάννης Σκαρίμπας (1893-1984)
Χορός συρτός
Κάλλιο χορευταράς να ‘μουνα πέρι
κόλλες πού νά κρατῶ καί μολυβάκια,
θά ‘σερνα συρτό χορό, χέρι μέ χέρι,
μ’ ὅλα μας τοῦ γιαλοῦ τά καραβάκια.
Κι ἕν’ ἀψηλό τραγούδι γιά σιρόκους
θ’ ἄρχιζα, γι’ ἀφροπούλια καί γιά ἕνα
γλαρό καράβι μέ πανιά καί κόντρα φλόκους
πού θά ‘ρχονταν νά μ’ ἔπαιρνε καί μένα.
Μέ χώρις Καρυωτάκη, Πολυδούρη,
μόνο νά τραγουδᾶν τριγύρω οἱ κάβοι,
κι οἱ πένες μου πενιές σ’ ἕνα σαντούρι,
ἄσπρα πανιά σου οἱ κόλλες μου, καράβι!
Γιαλό-γιαλό νά φεύγουμε καί ἄντε!
Νά λέμε ὅλο γιά μάτια, ὅλο γιά μάτια,
κι ἐκεῖ —λές κομφετί μές στό λεβάντε—
ὅλα μου τά γραφτά χίλια κομμάτια!
Καί, σάν χτισμένη ἐκεῖ ἀπό κιμωλία,
βαθιά νά χάνεται ἡ Χαλκίδα πέρα,
μ’ ὅλα μου ἀνοιγμένα τά βιβλία,
καθώς μπουλούκι γλάροι στόν ἀέρα…
(Ἑαυτούληδες, 1950)
Κώστας Καρυωτάκης (1896-1928)
Σταδιοδρομία
Τή σάρκα, τό αἷμα θά βάλω
σέ σχῆμα βιβλίου μεγάλο.
«Οἱ στίχοι παρέχουν ἐλπίδες»
Θά γράφουν οἱ ἐφημερίδες.
«Κλεαρέτη Δίπλα-Μαλάμου»
καί δίπλα σ’ αὐτό τ’ ὄνομά μου.
Τήν ψυχή καί τό σῶμα πάλι
στή δουλειά θά δίνω, στήν πάλη.
Ἀλλά, μέ τή δύση τοῦ ἡλίου,
θά πηγαίνω στοῦ Βασιλείου.
Ἐκεῖ θά βρίσκω ὅλους τούς ἄλλους
λογίους καί τούς διδασκάλους.
Τά λόγια μου θά ‘χουν οὐσία,
ἡ σιωπή μου μιά σημασία.
Θηρεύοντας πράγματα αἰώνια,
θ’ ἀφήσω νά φύγουν τά χρόνια.
Θά φύγουν, καί θά ‘ναι ἡ καρδιά μου
σά ρόδο πού ἐπάτησα χάμου.
(Σάτιρες, 1927)
ΜΙΜΗΣ ΣΟΥΛΙΩΤΗΣ (1949-2012)
Περί ποιητικής, α΄
Ορισμένοι παίρνουν την ποίηση πολύ στα σοβαρά,
επενδύουν και μιζάρουν μόνο σ’ αυτήν. Για παράδειγμα,
δεν παντρεύονται ή, κι αν παντρεύτηκαν πριν,
τραβιούνται μη κάνουν παιδί˙ αμολάν προκατειλημμένη γε-
νειάδα
ξεχνώντας ότι ο Μπαχ τεκνοποίησε μια εικοσάδα
και δήλωσε μετά: «Όποιος δουλέψει όσο εγώ, θα γράψει το
ίδιο καλά
με μένα» ξεσκίζοντας ευαισθησίες, ταλέντα και ύφη. Αποξε-
χνιούνται
στην πλήξη των καλών και των κακών τους στίχων,
και προσπαθούν να σκέφτονται με ποιητικό τρόπο.
Τόση εμπαθής σοβαρότητα
παράγει ποιητές με ποιητικό ύφος, ποιητικούς στίχους
και μπόσικα ποιήματα.
(Βαθιά Επιφάνεια,1992)
ΓΛΥΚΕΡΙΑ ΜΠΑΣΔΕΚΗ
ΤΡΙΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ
είμαι εννιά
πάω Τρίτη
δεν πέθανε η μάνα μου,
στο σπίτι μένουν ζωντανοί
( ακόμα )
έχω τετράδια, κόλλες γλασέ, μ’ αρέσει
ο Δημήτρης
απ’ την Πέμπτη
δεν θα γεράσω σύντομα –θα πάρει
χρόνια
θα βγάλω λύκειο, σχολές,
χριστούγεννα
θα βγάλω γλώσσα, ρούχα,
επετείους
μα τώρα είμαι εννιά-
δεν φτάσαμε στα κλάσματα
( ακόμα )
(Σύρε καλέ την άλυσσον, 2012)
Love at first cheese
στο φως το αμυδρό
των κίτρινων τυριών
στη θλίψη των ρεγκάτο
του σαββάτου
στου γκραντ μασούτη
την ουρά
εκεί τον είδα
(Η Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, 2016)