Θάλασσα
Ξένη θάλασσα
ποτέ δεν παρηγόρησε
όσο εκείνη
– η παιδική και αρχέγονη.
Επόμενη συνάντηση
Ήταν αποχαιρετισμός.
Το ήξεραν κι ας έδιναν
του κάκου υποσχέσεις.
Μονάχα σαν εχώριζαν
ψιθύρισαν «αντίο».
Αναμνήσεις
Συντροφιά οι αναμνήσεις
περασμένης ευτυχίας·
εστία θαλπερή κάθε φορά
δριμύ που απλώνει ψύχος.
Απλά Υπερίσχυσαν
Δεν έλλειψε ο αγώνας,
ούτε το σθένος
ούτε η μεθοδικότητα·
οι καταστάσεις
απλά υπερίσχυσαν.
Απονομή
Η βροχή είχε τον τελευταίο λόγο.
Λόγος μακροσκελής και έντονος.
Λόγος καταιγιστικός και αδιάκοπος.
Μόνο σαν σώπασε
– οι λίγοι που απέμειναν –
κατάλαβαν
το μέγεθος της καταδίκης.