Αναμονή
προσμένοντας
κάποιο ξεχασμένο απόγευμα
σκοτώνω χρόνο σε ένα σημειωματάριο
του φθινοπώρου
αναμένοντας•
ο ήχος του νερού ρέει στο σώμα σου
αποπλένοντας τη μέρα
το κάλεσμά σου
υγρό συριστικό
Μήν
την παρατηρώ άχρονα
προκλητικά φωτεινή μες
στο γαλάζιο της φόρεμα
ν’ ατενίζει τα σκοτάδια μου
να μετρά την τοπογραφία μου
να αναλύει τις στερεοτυπικές εικόνες μου
η απουσία μου την ερεθίζει
με σημαδεύει με μηνύματα
μου αφιερώνει μουσικές
στέλνει αγγελιαφόρους
μόνο για μια άποψη
ένα βλέμμα
με κρατά δέσμιο
θα βρίσκομαι εκεί
γύρω της πάντα
σε λεπτομερή απόσταση
σκέφτομαι ότι αν ποτέ την άγγιζα
θα κατέρρεε
τόσο θλιμμένη κι όμορφη
τόσο έντονα σαν όνειρο*
*Απόσπασμα από το ποίημα “Clown In The Moon” του Dylan Thomas
Σκέψεις με θέμα τον Σαύλο
ως προς αυτό θα έσφαλαν οπωσδήποτε οι παλαιοί δάσκαλοι
όσοι αρέσκονται να υπερηφανεύονται αυτάρεσκα
για το μέλλον των ταλαντούχων μαθητών τους
δεν είναι και λίγο να υιοθετεί κανείς το ύφος τον τόνο και τα επιχειρήματα εκείνου
του οποίου τον λιθοβολισμό παρακολούθησε κάποτε με τη συμπάθεια μύγας
ως θορυβώδης αμπιγιέρ
στο δρόμο όμως προς τη Δαμασκό ο τυφλός ανέβλεψε και
βρέθηκε κλητός στον Άρειο Πάγο να εισάγει καινά δαιμόνια
ακολουθώντας το ίδιο απόκρημνο μονοπάτι
μαζί με κάθε αλωπεκέα, χριστό ή πρωτόκλητο
Λαοδάμεια
δεν είναι ωραίο να πεθαίνεις στα είκοσι
ας είναι άνοιξη με το λουλουδένιο πάπλωμα
να σε κρατά ζεστό από τη σκοτεινή ψύχρα
με τα πουλιά να μοιρολογούν νανουρίσματα
στο προσκέφαλό σου
πρώτος σε ξένη γη για επιδιώξεις που έκανες δικές σου
επειδή κάποτε έστειλες δώρα να δελεάσεις μια πρώτη αγάπη
βιαστικός στις θυσίες τυφλός από θεό και ανθρώπους
το σπίτι ημιτελές
ό,τι απέμεινε από την αγάπη μου ένα κέρινο ομοίωμα
και τυραννικές προτροπές να μπω στο νερό της λήθης
αυτό που στερήθηκες εσύ
έλα
βγες απ’ τις σκιές για μια φορά
κι ίσως βρω τη δύναμη να σε αποχαιρετήσω
Κατάθεση Ι
μέρα φωτεινή γιορτής
μια βόλτα στο δάσος (τι καλύτερο)
με τους πράσινους θάμνους στολισμένους από
κόκκινους καρπούς
το κοριτσάκι ταιριαστό μαζεύει λουλούδια
προσφέρομαι να βοηθήσω (έχει γεμίσει την αγκαλιά της)
μαζί κουβαλά ένα δέμα κέικ με μπουκάλι κόκκινο κρασί
«Αντί για τα λουλούδια… αυτό το δέμα
στην άρρωστη γιαγιά μου;
Μένει πιο κάτω»
ωραία ιδέα
(θα συνέχιζα ούτως ή άλλως τη βόλτα μου)
γιατί να σταματήσει το παιχνίδι της;
το ξένο θέλημα είναι σίγουρα λιγότερο
ευχάριστο
σε λίγα λεπτά βρέθηκα μπρος στο σπιτάκι
με τα κόκκινα παντζούρια
χτυπώ καμία απάντηση ξαναχτυπώ
(μήπως συνέβη κάτι στη γιαγιά;)
ξεκλείδωτα τα μάτια μου ασυνήθιστα
ένας ήχος ξερός ταυτόχρονος με έναν οξύ πόνο
ανάμεσα από τα αυτιά μου
ανοίγω τα μάτια δεμένος φιμωμένος
στο παλιό μεταλλικό κρεβάτι
με τον ουρανό στη μέση του σαλονιού
βάρος στο κεφάλι μου
στην κοιλιακή χώρα πρόχειρα ράμματα
μια φορά τη μέρα μού έφερνε χυλό η γριά
ο άντρας με το δίκαννο εμφανιζόταν πότε πότε
στην εξώπορτα
μια νεαρή μικρόσωμη γυναίκα
δε γνωρίζω πόσο καιρό έμεινα εκεί
όταν ξύπνησα χθες από την πρωινή δροσιά
κάτω από τις καστανιές έτρεξα
έτρεξα όσο μπορούσα