Χάρης Μελιτάς
“εξαιρέσεις”
Εκδόσεις Μανδραγόρας
Ποίηση χωρισμένη σε πέντε ενότητες. Μάρτυρας μιας καθημερινής αναζήτησης ο ποιητής, με έντονο το στοιχείο του αυτοσαρκασμού και της εξομολόγησης στα ποιήματά του.
ΣΚΥΛΙΣΙΑ ΖΩΗ
Δεν έπρεπε να πάρω κατοικίδιο.
Όσο γερνάω οι ευθύνες μεγαλώνουν.
Συνέχεια τρέχω στους γιατρούς
τα πάντα όσο πάνε ακριβαίνουν.
Φτάσαμε πλέον σε σημείο απερίγραπτο
να μοιραζόμαστε το ίδιο πιάτο.
Αυτός ο σκύλος είναι σκέτη φυλακή.
Δεν προλαβαίνω ούτε ν ‘ αναπνεύσω
να πάρω έναν φίλο στο τηλέφωνο
να βάλω τα καλά μου στον καθρέφτη.
Θαρρώ πως ηδονίζεται να με μονοπωλεί
ν ‘ αποτελεί το κέντρο βάρους της ζωής μου.
Χαθήκαν ανεπιστρεπτί τα κόκκινα φεγγάρια
πάνε τα δώρα, τα παιχνίδια, τα καμώματα.
Φορώντας ένα αίνιγμα στο βλέμμα του
βυθίζεται στο γυάλινο κουτί
μη χάσει τον καιρό και τις ειδήσεις.
Κι αυτές οι βόλτες πρωί – βράδυ, άλλο βάσανο.
Σιχάθηκα κολάρα και λουριά
το φίμωτρο που πήρα τις προάλλες.
Αν κι αποφεύγω τους περαστικούς
φοβάμαι μην τυχόν και με δαγκώσω.
ΧΑΜΕΝΗ ΕΔΕΜ
Μόνο το φίδι
έμεινε να θυμίζει
τον παράδεισο.