ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ

” Η ΝΥΦΗ ΤΟΥ ΙΟΥΛΗ “
Εκδόσεις ΣΜΙΛΗ /2019

ιζ’

στον Γ. Καλοζώη

Ο χρόνος ήρθε από πίσω
αθερινόψυχος.
Σαν κόκορας που περπατά ακέφαλος
τινάζοντας παντού αίμα,
σαν νύχτα που σκεπάζει αχνίζοντας
τις ασταθείς μετόπες των στιγμών.
Μια περιττή επανάληψη φιλοσοφίας
πριν τον θάνατο;
Ίσως…
Κι όμως,
καινούργιοι άνθρωποι με τα μπαρούτια
ολοένα μας προφταίνουν
σε χρόνια
μες στην ολόλευκη ανηθικότητα
των αριθμών.
Θεέ μου,
δίδαξέ με ν΄αποβάλω το δέρμα.
Είμαι μονάχα ένα σώμα
που γράφει με το χέρι το ανεπίδοτο
σαν στρεβλωμένος
παφλασμός
από φως.

– – – – – – –

ιη’

Arbeit macht frei

Ακόμα κι αν πούμε
την εισβολή σας φτερούγισμα
τους έποικους πρόσφυγες
την κατοχή ουρανό

ακόμη κι αν πούμε
τις σφαίρες σας βάλσαμο
τα παγωμένα σας σύμφωνα θάλασσα
και τους νεκρούς μας απλώς πλεονάζοντες
σε κακό καιρό

το θέμα είναι πως
είμαστε όλοι μολυσμένοι με θάνατο
και πως το αίμα θα ‘ναι για πάντα
το τελευταίο βερνίκι της ανθρωπότητας.

Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!
Μοιραστείτε το στο Twitter
Μοιραστείτε το στο Facebook
Κοινοποίηση στο Pinterest