ΠΟΠΗ ΑΡΩΝΙΑΔΑ
” ΡΟΚΈ “
Εκδόσεις ΤΟ ΡΟΔΑΚΙΟ
XLVI
…μακραίνω παράφορα
στον απέναντι τοίχο
σκιά ανατολής
φορτωμένη γαλάζιες ελπίδες
η φαντασία έσβησε δειλά
αφήνοντας στα χέρια μου
πολύχρωμο το σπέρμα της
Η κατάρρευση δεν είναι απαραίτητη
η συντριβή μπορεί να είναι
το κατρακύλισμα στην παραίτηση
Ίσως αύριο προλάβω
ν’ ανοίξω το παράθυρο στις πανικόβλητες μύγες
που κολλάνε στο τζάμι…
ΙΣΩΣ ΑΥΡΙΟ
* * *
XV
…ακούγεται η προσταγή
Ακίνητη, μην αναπνέετε
Έστρωσα ένα χειμώνα
στο δάπεδο του μυαλού μου
τεντωμένη πια
η λευκή ζωή μου
σε ροζ πιατέλα σερβίρεται
μονάχα σε σκαθάρια
στα ηχεία ακούγονται
σφυροκοπήματα
ανέμων στεντόρειων
φέρνουν σκουπίδια στα μάτια
μυρμήγκια παρελαύνουν
γύρω απ’ τον αφαλό
στο στόμα λιώνει
αφρός πανάκριβης τρούφας
Αναπνεύστε κανονικά
μόλις ολοκληρώθηκε…
ΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑ