Αγγελική Γιαννοπούλου
« Λέξεις στο Φως »
Εκδόσεις Αρμός
Το ρόπτρο της καρδιάς
Πόρτες κλειστές, τριπλοκλειδωμένες ψυχές, αμέτρητοι φόβοι, φυλακισμένα όνειρα, ακυρωμένες προσδοκίες. Πόρτες μισάνοιχτες, προσμονή για μια άφιξη, έναν ερχομό,
μια δραπέτευση.
Και το ρόπτρο… ένα απροσδόκητο χαμόγελο, ένα ψιθύρισμα καλοσυνάτο, μια λέξη εκτί-
μησης, ένα άγγιγμα τρυφεράδας . Το μαγικό ρόπτρο της καρδιάς μας ένα «σ’ αγαπώ , ένα
«μου λείπεις», ίσως ένα «συγγνώμην».
Οι πόρτες ανοίγουν στο φως του ήλιου, στο γαλανό ουρανό, στην αυγουστιάτικη φεγγαράδα. Και οι ψυχές παίρνουν ανάσες, ανάσες ζωής. Α, το ρόπτρο ! Το ρόπτρο της
καρδιάς μας ας ηχήσει!
* * *
Η αγάπη πάντα
Και φύσηξε ένας άνεμος τρελός και μέσα στο βοή και στην αντάρα σκόρπισε στη γη τα φύλλα των προθέσεων. Απόμειναν γυμνά τα κλαδιά. Μόνο κάπου-κάπου λίγα μικρά, κόκκινα στολίζουν το δέντρο της ζωής. Μοναδικά , ακέραια, αληθινά.
Σαν την αγάπη. Εκείνη που δεν υπακούει. Ακούει. Δεν μελαγχολεί. Προσδοκά. Μοιράζεται με γενναιοδωρία. Δεν έχει ίσως κι αν. Τα χέρια απλώνει η αγκαλιά με τρυφεράδα. Τα μάτια
στο καλό τα στρέφει μόνο. Ακούει μελωδίες της ψυχής σπλαχνικές .
Στα χείλη η αγάπη … το πάντα στο ποτέ.