Scroll Top

ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΩΣΤΙΕΡΗΣ – ΓΙΑΝΝΗΣ ΨΥΧΟΠΑΙΔΗΣ

Η φράση του Οράτιου «Ut pictura poesis» (Η ζωγραφική είναι σαν την ποίηση) επαληθεύεται ακόμα μια φορά στη συνάντηση δύο κορυφαίων σύγχρονων δημιουργών, που εκπροσωπούν δυναμικά τις Τέχνες αυτές στον τόπο μας. Ο Γιάννης Ψυχοπαίδης προσεγγίζει με πρωτότυπα ζωγραφικά έργα μια σειρά ποιημάτων του Αντώνη Φωστιέρη επιλέγοντάς τα από πέντε συλλογές που καλύπτουν χρονικό φάσμα τριάντα έξι χρόνων, προβάλλοντας ευρηματικά το εικαστικό τους ισοδύναμο και εμπλουτίζοντάς τα με μια νέα οπτική μυθολογία. Τα περισσότερα έργα εγκιβωτίζουν και ενσωματώνουν ως οργανικά στοιχεία χαρακτηριστικούς στίχους των ποιημάτων, καθώς δεν αποτελούν εικονογράφησή τους με την τρέχουσα σημασία, αλλά εμπνέονται από αυτά για να προχωρήσουν σε μια πραγματική «Ζωγραφική συνομιλία με την Ποίηση» και σε μια βαθύτερη ώσμωση, που γεννάει καινούργιες, σύνθετες, καλλιτεχνικές μορφές.Ο Γιάννης Ψυχοπαίδης, ο οποίος στο παρελθόν είχε ανάλογες «συναντήσεις» με το έργο ποιητών όπως ο Καβάφης, ο Σεφέρης, ο Εμπειρίκος και η Δημουλά, γράφει στον πρόλογο:

«Το στίλβον ποιητικό αλφάβητο του Φωστιέρη, διασχίζοντας τη μνήμη της προσωπικής ιστορίας και την ιστορία της προσωπικής μνήμης, μεταμορφώνεται σε έναν –έμπλεο ελεγχόμενου πάθους και υπαρξιακών αποριών– αναστοχασμό πάνω στον Χρόνο. Ασκήσεις περισυλλογής και εξομολόγησης γύρω από το μυστικό μνημόσυνο της μνήμης και της πολύτιμης λήθης. Ακολουθώντας τις τεθλασμένες διαδρομές με τις εντός και τις εκτός εικόνες της σκέψης, μέσα στα απόνερα του ύπνου και μέσα στους ουράνιους θύλακες του νου, πεζοπορώντας στις κορφές όπου προήλασε το φως, ο ποιητικός λόγος του Φωστιέρη ιχνηλατεί το μεγάλο Αίνιγμα, το Αρχητέλος, τον αθέατο μηχανισμό τού εδώ και του επέκεινα, το ζω της ζωής, το θα και το να του θανάτου».

Βιογραφικά στοιχεία

Αντώνης Φωστιέρης


Ο Αντώνης Φωστιέρης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Κατάγεται από την Αμοργό. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και Ιστορία Δικαίου στο Παρίσι.

Από το 1971 έως σήμερα έχει δημοσιεύσει δέκα ποιητικές συλλογές και τον συγκεντρωτικό τόμο Ποίηση 1970-2005. Είκοσι δύο μεταφράσεις βιβλίων του κυκλοφόρησαν από έγκυρους εκδοτικούς οίκους στο εξωτερικό (Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Ισπανία, Ιταλία, Σερβία, Αλβανία, Η.Π.Α., Αργεντινή).

Ποίησή του περιλαμβάνεται στα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας του Λυκείου και σε πολλές ανθολογίες, ενώ από τη δισκογραφική εταιρεία «Lyra/Διόνυσος» κυκλοφορεί το CD Ο Αντώνης Φωστιέρης διαβάζει Φωστιέρη.

Έχει μεταφράσει τις Συμβουλές σ’ ένα νέο ποιητή του Μαξ Ζακόμπ.

Εκδότης και διευθυντής του περιοδικού Η Νέα Ποίηση (1974-1976), συνδιευθυντής της ετήσιας έκδοσης Ποίηση (1975-1981), συνεκδότης και διευθυντής του λογοτεχνικού περιοδικού Η Λέξη (1981-2010).

Του έχουν απονεμηθεί το Διεθνές Βραβείο Καβάφη (1993), το Βραβείο Βρεττάκου του Δήμου Αθηναίων (1998), το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (2004), το Βραβείο Ποίησης του περιοδικού Διαβάζω (2004) και, για το σύνολο του έργου του, το Βραβείο Ποίησης του Ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών (2010).

Ποιητικά βιβλία του: Το Μεγάλο Ταξίδι (1971), Εσωτερικοί χώροι ή Τα είκοσι (1973), Σκοτεινός Έρωτας (1977, 21979, 31985, 41999), Ποίηση μες στην Ποίηση (1977), Ο διάβολος τραγούδησε σωστά (1981, 21985, 31999), Το θα και το να του θανάτου (1987, 21990), Η σκέψη ανήκει στο πένθος (1996, 22000), Πολύτιμη Λήθη (2003, 22004,32005, 42007), Ο ήχος του σφυγμού (συλλεκτική έκδοση με πρωτότυπα χαρακτικά του Αλ. Φασιανού, 2007), Ποίηση 1975-2010 (συγκεντρωτική έκδοση όλων των συλλογών, 2008, 22010), Τοπία του Τίποτα (2013), Ζωγραφική συνομιλία με την Ποίηση (με πρωτότυπη εικονογράφηση ποιημάτων του από τον Γιάννη Ψυχοπαίδη, 2019).

Βιβλιογραφία
Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν:
Τοπία του Τίποτα, 2013
Ποίηση 1970-2005, 2008
Σύγχρονη ερωτική ποίηση – 42 Έλληνες Ποιητές, 14 Ζωγράφοι, 2007
Ποίηση για την ποίηση, 2006
Πολύτιμη Λήθη, 2003
Η σκέψη ανήκει στο πένθος, 2000
Ο διάβολος τραγούδησε σωστά, 1999
Έλληνες ποιητές για τη θάλασσα, 1997
Σε δεύτερο πρόσωπο, 1990
Βραβεία
2010 ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΚΩΣΤΑ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ ΟΥΡΑΝΗ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ

Γιάννης Ψυχοπαίδης


Ο Γιάννης Ψυχοπαίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Από το 1963 μέχρι το 1968 σπουδάζει χαρακτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα και στην συνέχεια ζωγραφική με υποτροφία του γερμανικού κράτους στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου (1970-1976).

Μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας «Α» την δεκαετία του ’60 και μέλος της εικαστικής ομάδας του περιοδικού «Επιθεώρηση Τέχνης». Ιδρυτικό μέλος της ομάδας «Νέοι Έλληνες Ρεαλιστές» (1971-73). Ιδρυτικό μέλος του Κέντρου Εικαστικών Τεχνών (Αθήνα 1974-76). Μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας 10/9 του Μονάχου (1975). Προσκεκλημένος του Καλλιτεχνικού Προγράμματος του Δυτικού Βερολίνου DAAD (1977).

Από το 1977 μέχρι και το 1986 ζει και εργάζεται στο Βερολίνο. Από το 1986 μέχρι το 1992 ζει και εργάζεται στις Βρυξέλλες. Το 1994 εκλέγεται καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα όπου δίδαξε έως το 2012. Το 2013 εκλέγεται ομότιμος καθηγητής.

Από το 1966 μέχρι σήμερα έχει κάνει πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Επίσης έχει λάβει μέρος σε πολλές σημαντικές ομαδικές εκθέσεις σε γκαλερί, Πινακοθήκες και Μουσεία στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, όπως Γαλλία, Γερμανία, Λουξεμβούργο, Ισπανία, Γιουγκοσλαβία, Ιρλανδία, Αλβανία, Ιαπωνία, Βέλγιο, Αλγερία, Κύπρο, Σουηδία, Ισραήλ, Ιράν, Τουρκία, Αγγλία, Καναδά, Ρουμανία, Αίγυπτο, Πολωνία, Ολλανδία, Ιταλία, Αμερική, Κίνα.