ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΛΕΝΤΖΑΣ
«ΤΟ ΜΕΡΙΔΙΟ»
Εκδόσεις Θράκα/2022
Στις φλέβες μου δεν τρέχουν προσευχές.
Ένας ακόμα στίχος – περισσότερο φως:
ας ήτανε ο ουρανός να μου άγγιζε τα χείλια.
Σήμερα που σταυρώνω τα χέρια και φύλλο
δεν κουνιέται στα κλαδιά – αίμα γυρίζει
το νερό∙ ένα κορίτσι κάπου μ’ αγαπά.
Τώρα που βγάζω χώμα απ’ το στόμα
τα αμέτρητα φιλιά και τα αφιλόξενα σώματα
με καθαρή συνείδηση κοιμάμαι.
* * *
Ήσυχη νύχτα, λες και κοιμήθηκαν
αντάμα το φεγγάρι με τη θάλασσα.
Η αισιοδοξία μου στο χρώμα της οξιάς –
άλλοι την λένε γυναίκα.
Ακόμα κι απόψε με τη γλώσσα στο πάτωμα,
στα άσπρα σεντόνια ψάχνω το στήθος σου.
Κόκκινο είναι.