Γιώργος Κοζίας
«Εξάγγελος»
Εκδόσεις Περισπωμένη/ 2021
ΣΤΟΝ ΚΑΥΚΑΣΟ ΤΟ ΦΩΣ
Ποιος θα με άκουγε αν ούρλιαζα
στο φτερούγισμα των αγγέλων;
Κανένας δεν ακούει μήτε ο Ζούκερμπεργκ
ο μέγας προσωπάρχης
Τις μέρες που φυσάει παραφροσύνη
κανένας θεός στη μάχη
κανένας ήρωας στον θρίαμβο
και κραταιός τραγουδιστής πάλι κανένας
Oι μούσες βουβές, οι χορευτές νεκροί
Ω, δεν αλλάζει ο ρυθμός
αυτού του κούφιου κόσμου
Που πας, ψυχή μου, με τέτοια ανθρωπότητα;
Ψάξε πουλάκι σε κλαρί
βρες μιαν αγάπη δροσερή
μίλα τη γλώσσα των βουνών
Στον Καύκασο του τρελό-Χαίλντερλιν το Φως.
* * *
ΤΟ ΑΝΑΠΟΔΡΑΣΤΟ
Κάθε Ελλήσποντος έχει τον Ξέρξη του
κάθε στρατιώτης την Περσία του
Τι Σκάμανδρος, τι Καραμεντερές
στ’ αφανισμένο τούτο παρόν
πάνω νερά, άγρια νερά και
στο βυθό να σέρνεται
δέντρο γυμνό το μέλλον
Φέρνοντας σκλαβιά κι υποταγή
ίδιο ποτάμι σκοτεινό
το Αναπόδραστο
σαν μαύρη τρύπα της Καλκούτας
Κι αν ποθείς σε άλλον
γενναίο κόσμο να βρεθείς
μέσα στις ζωτικές αναλαμπές
στους νεοφώτιστους αγγέλους
Τι Σκάμανδρος, τι Καραμεντερές
Όταν το Αναπόδραστο
το τρομερό επίμονα σου γνέφει
Τούτο εστί το χρέος, μην παραδίδεσαι!