Customize Consent Preferences

Χρησιμοποιούμε cookies για να σας βοηθήσουμε να πλοηγείστε αποτελεσματικά και να εκτελείτε ορισμένες λειτουργίες. Θα βρείτε λεπτομερείς πληροφορίες για όλα τα cookies σε κάθε κατηγορία συναίνεσης παρακάτω.

Τα cookies που κατηγοριοποιούνται ως "Απαραίτητα" αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησής σας καθώς είναι απαραίτητα για την ενεργοποίηση των βασικών λειτουργιών του ιστότοπου.... 

Always Active
Απαιτούνται απαραίτητα cookies για την ενεργοποίηση των βασικών λειτουργιών αυτού του ιστότοπου, όπως η παροχή ασφαλούς σύνδεσης ή η προσαρμογή των προτιμήσεων συναίνεσης. Αυτά τα cookies δεν αποθηκεύουν προσωπικά αναγνωρίσιμα δεδομένα.

No cookies to display.

Τα λειτουργικά cookies βοηθούν στην εκτέλεση ορισμένων λειτουργιών, όπως η κοινή χρήση του περιεχομένου του ιστότοπου σε πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης, η συλλογή σχολίων και άλλες λειτουργίες τρίτων.

No cookies to display.

Τα αναλυτικά cookies χρησιμοποιούνται για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι επισκέπτες αλληλεπιδρούν με τον ιστότοπο. Αυτά τα cookie βοηθούν στην παροχή πληροφοριών σχετικά με μετρήσεις όπως ο αριθμός των επισκεπτών, το ποσοστό εγκατάλειψης, η πηγή επισκεψιμότητας κ.λπ.

No cookies to display.

Τα cookie απόδοσης χρησιμοποιούνται για την κατανόηση και την ανάλυση των βασικών δεικτών απόδοσης του ιστότοπου, γεγονός που βοηθά στην παροχή καλύτερης εμπειρίας χρήστη για τους επισκέπτες.

No cookies to display.

Τα cookie διαφήμισης χρησιμοποιούνται για την παροχή στους επισκέπτες προσαρμοσμένες διαφημίσεις με βάση τις σελίδες που επισκεφτήκατε προηγουμένως και για την ανάλυση της αποτελεσματικότητας των διαφημιστικών καμπανιών.

No cookies to display.

Scroll Top

Χάρης Μελιτάς – «τέσσερις ενοχές»

 Χάρης Μελιτάς
«τέσσερις ενοχές»
Εκδόσεις Μανδραγόρας/2021

ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΟΣ

Μεγάλη τύχη
είπε ο ισοβίτης.
Εδώ είμαι ακόμη ζωντανός.
Μπορώ να γεύομαι το φως απ’ τον φεγγίτη
να εξομολογώ τους δεσμοφύλακες
να καταστρώνω σχέδια διαφυγής
ν’ αποστραγγίζω τις αόρατες πληγές μου
στο σκοτάδι.Απ’ έξω ζούνε μόνο πεθαμένοι.

* * *

ΑΓΑΛΜΑΤΑ

Λυπάμαι
την απόκληρη γενιά των αγαλμάτων
που ξενυχτάνε
στα λιθόστρωτα της λήθης
μετρώντας τα πουλιά
καθώς γερνούν
σε πάρκα και πλατείες ριζωμένα.
Ανήμπορα
στα νύχια της βροχής
ευάλωτα
στους άχρονους χρησμούς
που συλλαβίζουν
τα παιδιά της ουτοπίας.
Εκείνα που και σήμερα
δεν πρόσεξε κανείς
κόβοντας δρόμο το πρωί για τη δουλειά
κι ούτε θυμούνται
από πότε έχει ν’ αφήσει
ο αντιδήμαρχος
στεφάνι στη γιορτή τους.

* * *

ΚΥΚΝΕΙΟΝ ΑΣΜΑ

Κάποτε έγραψε ένα μεγάλο ποίημα.
Βραβεύσεις
συνεντεύξεις
κριτικές.
Έκτοτε σώπασε οριστικά.
Μάταια πάσχιζε
νύχτες ολόκληρες
να ξεπεράσει
μια φορά τον εαυτό του.
Ένα πρωί παρέδωσε τα όπλα.
Βγήκε στους δρόμους γυμνός.
Τουλάχιστον
δεν έτρεμε τον θάνατο.
Είχε πεθάνει εδώ κι ένα ποίημα.