ΜΑΡΙΑ ΛΑΪΝΑ
«Ό,τι έγινε άνθρωποι και φαντάσματα»
Εκδ. Πατάκη/2020
Ούτε ηδονή ούτε πόνος
Όχι έτσι
ούτε η ηδονή ούτε ο πόνος
έτσι πρέπει να είναι
ούτε το στόμα ούτε τα μάτια
πρέπει να είναι έτσι
και όταν βγαίνεις απ’ το σπίτι
μια γέφυρα ή ένα τρένο να μπαίνουν στο παλτό σου·
όσο και αν μαίνεται η χιονοθύελλα
τα άλογα πρέπει να τα ταΐζουμε πριν τα μεσάνυχτα.
* * *
Απλά το είπε
Τη μέρα εκείνη χιόνιζε
κι αυτή η χάρτινη σακούλα
χόρευε στον αέρα γύρω μου
δεκαπέντε λεπτά˙
εκείνη την ημέρα κατάλαβα
πως πίσω από τα πράματα
υπάρχει μια ολόκληρη ζωή.
Ναι, καμιά φορά
υπάρχει τόση ομορφιά στον κόσμο
που δεν μπορώ να την αντέξω, είπε.
Τρελάθηκες, του είπα
τι ομορφιά κι αηδίες
αυτή η χάρτινη σακούλα
χόρευε πάνω από ένα ψόφιο πουλί
κάποιος την είχε πετάξει
και το πουλί μαζί.
Βλέπεις εσύ τίποτα όμορφο;
Ναι, είπε, έτσι απλά το είπε
Βλέπω
υπάρχει ένας τρόπος να πλαγιάζεις ψόφιος.