H Ε Π Ι Κ Λ Η Σ Η Τ Ο Υ Κ Υ Α Ν Ο Υ Κ Υ Ν Ο Σ
(ΣΠΟΥΔΗ ΣΤΗΝ ΙΝΓΚΕΜΠΟΡΓΚ ΜΠΑΧΜΑΝ)
~ στον Π.Χ. για το «Έπος του Λουκά» – τη νίκη των Γαλάζιων Φιδιών.
Κυανέ κύον, βγες από τη γη, φύλακα του Ασκληπιείου,
διώκτη του ιερόσυλου με τα αρχαία μάτια,
μάτια επιστήμονα,
μέσα από τα έγκατα της γης αναρριχώνται με την οσμή του πετρελαίου
τα νύχια σου με τα στεφάνια,
νύχια στεφανωμένα με ελιά και δάφνη,
σαράντα τέσσερα χρόνια τώρα επαγρυπνάς
στον τάφο του παλατιού στο Μπένρατ , τεντωμένα, σε επιφυλακή
τα απαλά σου αφτιά και η κατάλευκη
οδοντοστοιχία, η επικαλυμμένη με πλαστική μασέλα,
γέρον κύον.
Καθαρή τεχνολογία: ο κόσμος σας.
Εσείς: οι ημιμαθείς πάνω του.
Εγώ σάς κουβαλώ στου κυνός μου τη ράχη, σάς καθοδηγώ
από την φραγή των αεραγωγών εν αρχή
στην καισαρική τομή εν τέλει,
σάς ακροάζομαι, σάς χειρουργώ,
σάς κόβω τον λώρο με του κυνός μου τις πατούσες.
Ὁ δέ κύων ἀναστρέψας προηγεῖτο γαῦρος καί περιχαρής (…)!
Ψηφίστε τη δημόσια σίτισή του και αναθέστε
στους ιερείς την εφ’ όρου ζωής επιμέλειά του
τη φιλανθρωπία των παλαιών Αθηναίων μιμούμενοι.
Και καθιερώστε για εκείνον ό,τι ίσχυε για τους ηλικιωμένους αθλητές.
θα μπορούσε αυτός ο κύων
να αποτινάξει τα δεσμά του, να πετάξει το κολάρο με το ηλεκτροσόκ
και να ξεσκίσει όλα τα βδελύγματα, που την τέχνη του
απομύζησαν σα βδέλλες, την κυανή ιατρική του,
όπου Ge-Stell, αρχαιότητα και Machine Gun συνδιαλέγονται.
THE INVOCATION OF THE BLUE DOG
(A STUDY ON INGEBORG BACHMANN)
~ to P.C. for the “Epos of Lukas” – the victory of the Blue Snakes.
Blue dog, come out of the earth, guardian of the Asclepieion,
persecutor of the sacrilegious with the ancient eyes,
the eyes of a scientist,
through the depths of the earth, they are climbing with the smell of oil
your claws with the wreaths,
claws garlanded with olive and laurel,
for forty-four years now you are watchful
on the palace grave in Benrath, upturned and alert
are your soft ears and the pure white
teeth, covered with plastic dentures,
old dog.
Pure technology: your world.
You: the sciolists on it.
I carry you on my dog’s back, guide you
from the blockage of the air vents in the beginning
to the caesarean section at the end,
I listen to your heart, operate on you,
cut the umbilical cord with my dog’s paws.
On the return the dog led the procession, capering and exultant (…)!
Vote for his public feeding and entrust
to the priests his care for life
emulating the philanthropy of old Athenians.
And establish for him what was in place for old athletes.
Perhaps this dog
will shake off his bonds, throw away the shock collar
and tear apart all abominations, who sucked his art
like leeches, his blue medicine,
where Ge-Stell, the antiquity and Machine Gun converse with each other.
TRANSLATION INTO THE ENGLISH LANGUAGE: MS ATHANASIA MARGONI
Π Α Ρ Α Τ Α Σ Η Χ Ρ Ο Ν Ο Υ 2 0 2 0
(ΣΠΟΥΔΗ ΣΤΗΝ ΙΝΓΚΕΜΠΟΡΓΚ ΜΠΑΧΜΑΝ)
~ στον Π.Χ. για το ταξίδι με την «Τέχνη της Καθέτου».
Εγκλεισμός πέμπτος. Φίλη μου η μοναχικότητα.
Φίλος της εγώ. Χρόνια τώρα.
Τρομαχτικοί ιοί οι άνθρωποι.
Τα προσωπικά τους δράματα.
Η αμετροεπής τους απληστία.
Η υπερφίαλή τους φύση.
Ιδίως, σαν δε βρήκαν – στα χρόνια που όφειλαν –
τον μείζονα και τον ελάσσονά της τόνο.
Σταχτοπούτες που δεν ένιωσαν ποτέ να τους
ταιριάζει το γοβάκι.
ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΝΕΩΝ ΜΕΤΡΩΝ: μεσάνυχτα πρέπει να ‘μαι σπίτι.
Τη χαραυγή η κυρία Ανθούσα με βλέπει
να ανεβαίνω
στο λευκό αρσενικό πουλάρι και νιώθει δική της
την καρδιά μου, που σκιρτά,
καθώς συναντά τη ζεστασιά
του τρυφερού του τριχώματος.
Πιο πριν εκείνη το έχει σελώσει.
Κλείνει τα χαλινάρια στις χούφτες μου,
τα γαλάζια της χείλη αφήνουν αποτύπωμα
στα μέτωπά μας.
Με το βλέμμα του Ιωάννη
καλπάζουμε προς τον αεροδιάδρομο – όχι προς
την κατεύθυνση του ουρανού –
στίγμα μας ο Αυγερινός,
για να φτάσουμε
εκεί, όπου ο Αρχάγγελος τεμάχισε
σε αμέτρητα κομμάτια
την καρδιά του και τη μοίρασε
στους ανθρώπους.
Στην μπάλα από σύννεφα –
που πετάγεται ξαφνικά –
ζωγραφισμένη από τα γαλάζια του ακροδάχτυλα.
ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: απαιτείται Βεβαίωση Εργοδότη.
Ο δικός μου Παύλος δεν αρκείται στο Αφτί.
Υπηρετεί το Μάτι.
Γι’ αυτό δεν ψιθυρίζει. Μιλάει και γράφει.
Μειλίχια επαφίεται στην όραση και των δύο μας.
Ταπεινά μού διηγείται, στην τρισδιάστατή μου μορφή,
έννοιες στις δύο γλώσσες μου
από εποχές ξένες.
Με σεμνότητα μού υπαγορεύει
κοσμητικά επίθετα με άλφα στερητικό:
άτρωτη, αλώβητη, απτόητη, αήττητη.
ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ 5: Μετάβαση σε τελετή κηδείας/ (δη;) μετάβαση διαζευγμένων ή εν διαστάσει γονιών για επικοινωνία γονέων και τέκνων.(;)
Γνωρίζει πως υποκλίνομαι στα Μάτια
και στο Αφτί:
omnia vincit veritas, omnia vincit ars.
Αντιμέτωποι με τον όλεθρο
καταδυόμαστε καθοδικά:
εκείνος ξαγρυπνά δαμάζοντας
το Βασίλειο του Ύπνου.
Εγώ, ντυμένη Γαλάζια Φίδια,
τα μαύρα φίδια εξολοθρεύω.
Στους βυθούς (μας) περιηγούμαστε μαζί:
με λόγο να ρέει από το κάθε μας δάχτυλο –
– «Ἐνεστῶτας ὄχι Μέλλων!»
– «Υποθετικός Λόγος, Υποτακτική!»
Αφήνουμε πίσω μας τον θηλυκό, σεληνιακό χρόνο.
Οι καφέ σημαίες χαμηλώνουν.
Με τους λίθους χτίζονται τα κάστρα μας.
Οχυρώνονται από την πλημμυρίδα.
ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ 6: Κίνηση με κατοικίδιο ζώο ανά δύο άτομα.
Πιέζω το κουμπί. Εξουδετερώνω τον συναγερμό.
Φοράμε τη ζώνη. Με τον ιπτάμενο,
λευκό μου Ιάπωνα,
τη δική μου Ντόρα Μάαρ (2021),
οδηγημένοι προς τον αρσενικό, ηλιακό χρόνο,
κατακτάμε τις σφαίρες.
MORTGAGED TIME 2020
(A STUDY ON INGEBORG BACHMANN)
~ to P.C. for the journey by the «Art of the Vertical Line».
Confinement number five. Loneliness is my friend.
And I hers. For years now.
Humans are such scary viruses.
Their personal dramas.
Their immoderate greed.
Their arrogant nature.
Especially when they haven’t found —in the years allotted—
her major and minor tone.
Cinderellas who have never felt
the glass slipper fit.
IMPLEMENTATION OF NEW MEASURES: I have to be home by midnight.
At dawn Ms Anthousa sees me
climb on
the male white foal and feels as though it’s hers
my heart, that skips a beat,
as it meets the warmth
of the tender fur.
Earlier, she had saddled it.
She puts the reins in my hands,
her blue lips leave a mark
on our foreheads.
With the gaze of John
we canter towards the runway —not
towards the sky—
our guide is the Morning Star,
to reach
there, where the Archangel has cut up
his heart in countless pieces
and handed them
to the humans.
In the ball of clouds
that suddenly appears —
painted from his cerulean fingertips.
COMMUTING TO THE WORKPLACE: Employment certificate needed.
My Paul does not content himself with the Ear.
He servers the Eye.
This is why he doesn’t whisper. He talks and writes.
He meekly relies on both our vision.
He humbly narrates, in my three-dimensional form,
concepts in both my languages
from times foreign.
He modestly dictates to me
qualitative adjectives with privative prefixes:
unassailable, unscathed, undeterred, undefeated.
MOVEMENT 5: Travelling to a funeral/ (which means?) Travelling of divorced or separated parents for the communication of parents and children.(?)
He knows that I bow to the Eyes
and the Ear:
omnia vincit veritas, omnia vincit ars.
Faced with ruination
we sink downwards:
he stays awake taming
the Kingdom of Sleep.
I, dressed in Blue Snakes,
exterminate the black snakes.
In the deeps (of ours) we tour together:
with speech flowing from our every finger —
— “Present not Future!”
— “Conditional Tenses, Subjunctive!”
We leave behind us the female, lunar time.
The brown flags are lowered.
Our castles are built with the stones.
They are fortified against the flood.
MOVEMENT 6: Walking with a pet, two people at a time.
I press the button. I neutralise the alarm.
We wear our seatbelts. With my flying,
white Japanese,
my own Dora Maar (2021),
led to the male, solar time,
we conquer the spheres.
TRANSLATION INTO THE ENGLISH LANGUAGE: MS ATHANASIA MARGONI