Λευκό Πώς και πώς, αναπλάθω τη ζεστασιά σου.
Ανοίγω τα μάτια.
Μόνο χιόνι κατάλευκο παγώνει το χνώτο μου.
Γκρι
Μικρόνοα σύννεφα, του ήλιου χαρτοπαίκτες.
Τρέμει από κάτω ο άνθρωπος,
μην καταπιεί φως και πεθάνει.
Κόκκινο
Ιδρωφλεγόμενα κορμιά
Αλληλοσυσπώνται αιμοφιλικά
Αδράσσονται πνοηφόρα
Μαύρο
Προσκυνάς τα χείλη.
Χρυσώνεις τα μάτια.
Αυτό είναι.
Colour Sketches
White
Breath held, I reshape your warmth.
Eyes opening;
Sheer pure white snow freezes my gaze.
Grey
Small-minded clouds, gamblers of the sun.
Below, humankind trembles,
lest they swallow light and perish.
Red
Bodies aflame in sweat
Contort in haemophilic lust
Grasping for breath.
Black
You revere the lips.
Adorn the eyes with gold.
That is it.
Καφεμαντεία
Οι στιγμές
κυλούν
από τα δάχτυλα μου
σαν σταγόνες καφέ
με κανέλα δίχως ζάχαρη.
Κατακάθι χρόνος
στον πάτο.
Διαβάζει
στο φλυτζάνι
η θειά
για κάποια μαύρα μάτια.
Ψήνω λέξεις
βαρυγλυκές
πικρές λες είναι
και τις χύνεις.
Coffeemancy
The moments
roll
from my fingers
like coffee drops
cinnamon without sugar.
Time sediment
at the bottom.
An aunt reads
in the cup
about some black eyes.
I roast words
heavy-sweet
bitter you call them
and spew them out.