Scroll Top

Julijana Velichkovska | North Macedonia

Η ποίηση είναι κώδικας ζωής, είναι οι σκέψεις που αναπνέουν και οι λέξεις που πυρπολούν τον βίο.

“Τι θα ήταν η ζωή χωρίς την ποίηση;
Τι θα ήταν η ποίηση χωρίς τις τρανές της γλώσσας οδοιπορίες;”
Το Culture Book συνομιλεί μέσω του Patras Word Poetry Festival με ποιητές και ποιήτριες που δημιουργούν ανά τον κόσμο. Η παρουσίαση, η καταγραφή, η μελέτη και αυτών των ποιητών και ποιητριών είναι από εκείνα που οφείλουμε στην τέχνη της ποιήσεως.
Η καταγραφή χωρίς μεγέθυνση των αληθινών διαστάσεων του μεγαλείου της ζωής, που είμαστε έτοιμοι να την καταστρέψουμε, μέσα και από τις κειμενικές αξίες των σύγχρονων ποιητών και ποιητριών, διαμορφώνει και την καθημερινότητα της σύγχρονης λογοτεχνίας.
 

Африка

Долетаа нови птици
во паркот
велат дека се од Африка
Не го разбирам нивниот јазик
сѐ уште не ми ни проговориле

Донесоа жега со себе
африканска жега
и песок
од новонастанатата пустина
онаа
што некогаш беше река
онаа
во чија кал
зебрата станува обично ждребе
и осамено го следи стадото
чекајќи дожд
со месеци
или пак сопствените солзи да го измијат
за неговите риги
повторно да ги препознае мајка му.

Има нови птици во паркот
метеоролозите го предвидоа тоа
најавија животни од Африка
очекувам лавови

Africa

Some new birds arrived
in the park
they say they are from Africa
I don’t understand their language
they haven’t spoken to me yet.

They brought heat with them
African heat
and sand
from the newly formed desert
the one
that used to be a river
the one
in whose mud
the zebra turns into an ordinary foal
and lonely follows the dazzle
waiting for months
for the rain
or for its own tears to wash
its stripes
so that its mother can recognise them.

There are some new birds in the park
the meteorologists have predicted that
they have announced animals from Africa coming
I am expecting lions.

2

Кога и да погледнев на тоа место, една мравка лазеше секогаш во истиот правец, по истата линија. Кога и да погледнев на тоа место, ја гледав мајка ми како свиена лежи на студените скали, чекајќи да се сварат нејзините портокали во чоколада, некој лек, за некаква болештина. Кога и да погледнев на тоа место, гледав розово свежо месо, со бели жили и мирис на срнечка смрт. Кога и да погледнев на тоа место, гледав зелени кактуси и лимон осветлен од месечината. Кога и да погледнев на тоа место некој ноќен молец ја гризеше ткаенината. Кога и да погледнев на тоа место мравката повторно лазеше. Секогаш во истиот правец, секогаш по истата линија…

Whenever I looked at that spot, an ant would always crawl in the same direction, along the same line. Whenever I looked at that spot, I would see my mother, lying curled up on the cold stair, waiting for those oranges of hers in chocolate to boil, a cure for some illness of sorts. Whenever I looked at that spot, I would see fresh, pink meat with white strands smelling of a doe’s death. Whenever I looked at that spot, I would see green cacti and a lemon lit up by the moon. Whenever I looked at that spot, I would see some nocturnal moth nibbling away at the fabric. Whenever I looked at that spot, the ant was always crawling. Always in the same direction, along the same line.

Curriculum Vitae Julijana Velichkovska