ΩΔΗ ΜΕ ΘΡΗΝΟ
Ω κόρη μες στα τριαντάφυλλα, ω αρπαγή περιστεριών,
ω φυλακή για ψάρια και τριανταφυλλιές,
είν’ η ψυχή σου ένα μπουκάλι γεμάτο διψασμένο αλάτι
και μια καμπάνα ξέχειλη σταφύλια είναι το δέρμα σου.
Δυστυχώς δεν έχω να σου δώσω παρά μόνο νύχια
ή βλεφαρίδες ή λιωμένα πιάνα,
ή όνειρα που βγαίνουν από την καρδιά μου όπως όπως,
σκονισμένα όνειρα που τρέχουνε σαν μαύροι καβαλάρηδες,
όνειρα γεμάτα από ταχύτητες και δυστυχίες.
Μπορώ απλώς να σ΄αγαπάω με φιλιά και παπαρούνες,
με γιρλάντες μουσκεμένες από τη βροχή,
κοιτώντας άλογα σταχτιά και κίτρινους σκύλους.
Μπορώ απλώς να σ΄αγαπάω με κύματα στην πλάτη,
ανάμεσα σε αμυδρές ριπές από θειάφι και νερά
εσωστρεφή,
κολυμπώντας αντίθετα στα κοιμητήρια που κυλάνε σε
κάποια ποτάμια
κι έχουν βρεγμένη τη χλόη που μεγαλώνει σε θλιβερούς
γύψινους τάφους,
κολυμπώντας μέσ’ από καρδιές ποντισμένες
και ωχρές σελιδούλες άταφων παιδιών.
Υπάρχει πολύς θάνατος, πολλές κηδείες
στα εγκαταλειμμένα πάθη μου και στα ερημωμένα φιλιά,
υπάρχει το νερό που πέφτει στο κεφάλι μου,
ενόσω τα μαλλιά μου μεγαλώνουν,
ένα νερό σαν τον χρόνο, ένα νερό μαύρο και ασταμάτητο,
με μια νυχτερινή φωνή, με μια κραυγή
πουλιού μες στη βροχή, με μια ατελείωτη
σκιά μουσκεμένου φτερού που προστατεύει τα κόκαλά μου:
όταν ντύνομαι, όταν
κοιτάζομαι ατελείωτα στους καθρέφτες και στα τζάμια,
ακούω πως κάποιος με ακολουθεί και με φωνάζει στενάζοντας
με θλιμμένη φωνή από το χρόνο σάπια.
Στέκεσαι όρθια πάνω στη γη, γεμάτη
δόντια και αστραπές.
Αναπαράγεις τα φιλιά και σκοτώνεις τα μυρμήγκια.
Κλαις από υγεία, από κρεμμύδι, από μέλισσα,
από φλεγόμενο αλφαβητάριο.
Είσαι σαν ένα σπαθί γαλάζιο και πράσινο
και κυματίζεις στο άγγιγμά μου, σαν ποτάμι.
Έλα στην ψυχή μου ασπροντυμένη, μ’ ένα μπουκέτο
ματωμένα τριαντάφυλλα και κύπελλα στάχτης,
έλα μ΄ένα μήλο κι ένα άλογο,
γιατί εκεί υπάρχει μια σκοτεινή αίθουσα κι ένα
σπασμένο κηροπήγιο,
κάτι καρέκλες γερμένες που περιμένουν το χειμώνα,
κι ένα νεκρό περιστέρι, μ’ έναν αριθμό .
Πάμπλο Νερούδα
Ερωτικά ποιήματα
(Δίγλωσση έκδοση)
ΑΠΟΔΟΣΗ
ΑΓΑΘΗ ΔΗΜΗΤΡΟΥΚΑ
Εκδόσεις Πατάκη
Αθήνα 2009
Φορτισμένα με αισθησιασμό και πάθος, τα ερωτικά ποιήματα του τιμηθέντος με το Βραβείο Νόμπελ Χιλιανού ποιητή Πάμπλο Νερούδα αιχμαλωτίζουν τους αναγνώστες με τις γήινες εικόνες τους και αποκαλύπτουν μια φλογερή επαναπεικόνιση του κόσμου. Τα Ερωτικά ποιήματα, γραμμένα τα περισσότερα στο νησιωτικό παράδεισο του Κάπρι – όπου και το ειδυλλιακό σκηνικό της βραβευμένης με ΄Οσκαρ ταινίας “Il Postino“-αγκαλιάζουν τα θαλασσινά τοπία γύρω από τον ποιητή και την αγαπημένη του, τη Ματίλδε Ουρρούτια, με τα κύματα και τα ακρογιάλια τους πλημμυρισμένα από έναν καινούριο, πληθωρικό ερωτισμό.
( ΑΠΟ ΤΟ ΕΞΩΦΥΛΛΟ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)
Επιλογή: Ελένη Αρτεμίου-Φωτιάδου