Βιογραφικά στοιχεία
Γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου 1941 στο Αργοστόλι Κεφαλληνίας. Σπούδασε Θέατρο με τον Δημήτρη Ροντήρη, σημειολογία με τον Ρολάν Μπαρτ και παρακολούθησε μαθήματα των Πιερ Βιντάλ-Νακέ, Μαρσέλ Ντετιέν, Κορνήλιου Καστοριάδη και άλλων στο Παρίσι. Από μικρή ηλικία μετείχε στο μαχητικό δημοκρατικό κίνημα της αριστεράς. Φυλακίστηκε και εξορίστηκε επί Χούντας.
Μετά τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη από την 17 Νοέμβρη το 1989, η εφημερίδα Έθνος δημοσίευσε συκοφαντικό άρθρο με υπογραφή της Αγγελικής Νικολούλη,[2] το οποίο προσπαθούσε να εμπλέξει τον Περικλή Κοροβέση με την ενέργεια της τρομοκρατικής οργάνωσης.[3][4][5] Η κατηγορία αποδείχθηκε ανυπόστατη και η εφημερίδα αναγκάστηκε να απολογηθεί.[6]
Συγγραφικό έργο
Το πρώτο και πιο γνωστό του βιβλίο είναι οι Ανθρωποφύλακες (1969), όπου περιγράφονται τα βασανιστήρια στα οποία προέβαινε η Χούντα των Συνταγματαρχών και η προσωπική του εμπειρία. Αρχικά κυκλοφόρησε κρυφά, αλλά αργότερα μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες.[7]
Έκτοτε έχει δημοσιεύσει και άλλα βιβλία, όπως Αριστερή Ανακύκλωση, Παράπλευρες καθημερινές απώλειες, Γυναίκες ευσεβείς του πάθους, Η πολιτική βία είναι πάντοτε φασιστική, Στο κέντρο του περιθωρίου, κλπ.
Εκτός από πεζά, έχει συγγράψει και θεατρικά (πχ. Tango Bar), αλλά και παιδικά έργα.
Αρθρογραφία
Έχει εργαστεί ως αρθρογράφος στις εφημερίδες Ελευθεροτυπία, Η Εποχή και στην Εφημερίδα των Συντακτών. Επίσης, έχει συνεργαστεί με διάφορα περιοδικά, πολιτικά ή λογοτεχνικά, όπως η Γαλέρα.
Πολιτική σταδιοδρομία, Τοπική αυτοδιοίκηση
Το 1998 εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Αθηναίων, με το συνδυασμό του Λέοντα Αυδή (ΚΚΕ).[8][9][10]
Κοινοβουλευτική δραστηριότητα
Ο Περικλής Κοροβέσης υπήρξε βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στο ξεκίνημα του. Συγκεκριμένα το 2007 εκλέχθηκε στην Α΄περιφέρεια Αθηνών. Μετείχε στη Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής και ήταν μέλος της Διπλωματικής Αντιπροσωπείας για τη φιλία και συνεργασία με τα κοινοβούλια της Γεωργίας, Νότιας Αφρικής και Σουηδίας[11]. Το 2009 αποχώρησε από το κόμμα.[12][13]
Παραπομπές και σημειώσεις
- ↑ «Περικλής Κοροβέσης: Ελεύθερος είναι όποιος προσφέρει στον άλλο τον οργασμό του |«Περικλής Κοροβέσης: Ελεύθερος είναι όποιος προσφέρει στον άλλο τον οργασμό του | LiFO». web.archive.org. 28 Απριλίου 2018.
- ↑ Πρωτοσέλιδο 29/9/1989: “Ιδού ο δολοφόνος”
- ↑ Περιοδικό Υποβρύχιο, Τεύχος 18 (5 Μαρτίου 2016). «Περικλής Κοροβέσης – (Μάλλον μια συζήτηση παρά μια) συνέντευξη στο Βαγγέλη Δαβιτίδη». web.archive.org.
- ↑ «Οι άλλοι πρωταγωνιστές «Λένε ότι είμαι ο πρώτος αναρχικός βουλευτής»». ΤΑ ΝΕΑ. 22 Σεπτεμβρίου 2007.
- ↑ Θεοδωράκης, Σταύρος (2010). Οι άνθρωποί μου. Αθήνα: εκδόσεις Ποταμός. σελ. 282-285. ISBN 978-960-6691-59-1. ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΚΟΡΟΒΕΣΗΣ «η βλακεία ξέρει. η ευφυΐα διερωτάται»
- ↑ «Διακινητές συκοφαντιών». Η Εφημερίδα των Συντακτών. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. «ΕΛΛΗΝΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ & ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΕΣ – ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 16ης ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2007 ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ 7ης ΙΟΥΝΙΟΥ 2009» (PDF). σελ. 72.
- ↑ «Ποιοι εξελέγησαν (και επισήμως) δημοτικοί σύμβουλοι στην Αθήνα». Τα Νέα. 21 Νοεμβρίου 1998. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «rizospastis.gr – Με την ορμή διαδήλωσης». ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ. 25 Σεπτεμβρίου 1998.
- ↑ «ΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ – Περικλής Κοροβέσης». LiFO. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ «Βιογραφικό Περικλή Κοροβέση». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Αυγούστου 2009. Ανακτήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2008.
- ↑ «50 χρόνια απ’ το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου |«50 χρόνια απ’ το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου | Spiegel: «Όταν η Δημοκρατία πέθανε στην κοιτίδα της»». iPop. 21 Απριλίου 2017.
- ↑ «Π. Κοροβέσης: Ό, τι αριστερό είχε ο ΣΥΡΙΖΑ, το έχει χάσει». allovergreece.gr. 14 Οκτωβρίου 2016.
ΠΗΓΗ: Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια