Μέσα σε έναν κόσμο αστάθειας και εκβρασμού, σηκώνει αυλαία φέτος το 3ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Λάρνακας (ΔΦΠΛ) 18-21 Απριλίου 2024 . Μια μεγάλη πολιτιστική συνάντηση για τη πόλη του Ζήνωνα με επίκεντρο την Ποίηση
Ένας νέος σύγχρονος θεσμός πολιτισμού
H πόλη της Λάρνακας, η αρχαιότερη ψυχή της Κύπρου, φιλοξένησε τις τελευταίες μέρες το 3ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Λάρνακας, του οποίου έχω την τιμή και τη χαρά να προσφέρω την συνεργασία μου. Το Φεστιβάλ, με τίτλο «Ο ποιητικός λόγος εκφραστής της ειρήνης και της διαφορετικότητας», συνδιοργανώνεται από το Υφυπουργείο Πολιτισμού – Τμήμα Σύγχρονου Πολιτισμού και τη δομή Πολιτισμού Culture& Αrt, τελεί δε υπό την αιγίδα της Πρεσβείας της Ελλάδας στην Κύπρο, ενώ το στηρίζουν, ο Δήμος Λάρνακας και το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Όλες οι εκδηλώσεις είχαν ελεύθερη είσοδο και φιλοξενήθηκαν στο Δημοτικό Θέατρο «Γ. Λυκούργος», στη Λάρνακα.
Το ΔΦΠΛ σχημάτισε μια ομάδα 50 ποιητών, από Αγγλία, ΗΠΑ, Κροατία, Τυνησία, Σλοβενία, Ιταλία, Ελλάδα και Κύπρο οι οποίοι σχεδίασαν το ποιητικό πεδίο συμμετέχοντας στο 3ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Λάρνακας. Ιδιαίτερη είναι η σημασία της ποίησης για την πόλη, διότι οι ποιητές με την παρουσία τους και την απαγγελία των ποιημάτων τους παραθέτουν μια πρόταση στον χρονοχώρο διαμέσου της προφορικής ποίησης, της ζωντανής φωνής, της σιωπής και της χειρονομίας που στοιχειώνει το ποιητικό κείμενο προβάλλοντας το σώμα μέσα στον χώρο, με τον ήχο της συγκίνησης.
Σ΄αυτό το σημείο γίνεται αισθητή η παρουσία της καλλιτεχνικής επιμέλειας του Φεστιβάλ από την Ελένη Αρτεμίου Φωτιάδου. Δραστήρια και δημιουργική, είναι πάντα έτοιμη να αναλάβει μεγάλα φορτία για την διεκπεραίωση του σκοπού. Μπορώ να πω ότι η Κύπρος κατακλύζεται από γυναίκες οι οποίες δρουν και εκφράζονται σε κοινωνικό, επιχειρηματικό και καλλιτεχνικό χώρο και οι οποίες με παρρησία συμμετέχουν στην εξέλιξη της τοπικής κοινότητας. Επιπλέον η καλλιτεχνική διευθύντρια του ΔΦΠΛ, εμποτισμένη από τα έργα μεγάλων στοχαστών, ξεπερνά με ελαφρότητα τις δυσκολίες, λακωνική στην έκφραση έχει και την ικανότητα να φτάνει κατευθείαν στο αίτημα δίχως να σπαταλά χρόνο στα άσκοπα, τουναντίον◦ πάντα εφευρετική δίνει όλο τον εαυτό της στα ιδεώδη, δίνει τη ζωή της σε κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό της.
Δυο παραδείγματα από τα πολλά, καλλιτεχνικής σύμπλεξης, είναι η συνύφανση της απαγγελίας της Ιουλίτας Ηλιοπούλου με τη συνεισφορά της εξαιρετικής μουσικής επιλογής από την έμπειρη πιανίστρια, Μαρία Παπαπετροπούλου. Επίσης η καλλιτεχνική διευθύντρια γνωρίζει καλά ότι η γλώσσα ως σύστημα σημείων θέτει το ζήτημα της αναπαράστασης. Αναπαράσταση λοιπόν με την κίνηση του σώματος και εμπλοκής των σωμάτων σε χορευτικό σύμπλεγμα να διαπερνά τα ποιήματα του Νάσου Βαγενά και του Νίκου Ορφανίδη, μεταφέροντας το κοινό σε μια τρίτη διάσταση.
Ένα άλλο κομβικό σημείο του Φεστιβάλ είναι η εργασία της Επιστημονικής και Οργανωτικής επιτροπής του ΔΦΠΛ. Καλά συγχρονισμένες, δεν άφησαν κανένα φιλοξενούμενο να αισθανθεί ξένος σε αυτή την ποιητική πλατφόρμα, όλοι μαζί μπόρεσαν να στήσουν ένα πλούσιο σε ποίηση Φεστιβάλ, το οποίο είναι αφιερωμένο στη πόλη της Λάρνακας. Πόλη πολυμορφικού φαινομένου, χώρος έκφρασης πολύπλοκου κοινωνικού οργανισμού στον οποίον η απανταχού παρουσία του χρόνου, του παρελθόντος και του παρόντος γίνονται συμπιεσμένα στρώματα που κινούνται προς το μέλλον και οι στίχοι μπαίνουν στα ενδιάμεσα ως εξηγητές. Και το ΔΦΠΛ συνοδεύει τους φιλοξενούμενους ποιητές από τους εσωτερικούς στους εξωτερικούς χώρους της πόλης της Λάρνακας και επαρχίας. Οι νύχτες της πόλης, αναδύονται ονειρικά μπροστά τους μέσα από τα σοκάκια του ιστορικού πυρήνα με τα αναπαλαιωμένα οικήματα όπως το αρχαίο τέμενος το Ζουχούρι και το ιστορικό καμπαναριό του Αγίου Λαζάρου. Οι μέρες της πόλης, τους συνοδεύουν από το κέντρο προς τις πεδιάδες μέχρι την Καλαβασό, χωριό πυκνοκατοικημένο με την ωραία κοινωνική ζωή, τα διάχυτα στους δρόμους λουλούδια της, με τα εμφανή ακόμη σημάδια της μικτής κοινωνίας ελληνοκύπριων και τουρκοκυπρίων, μέχρι την τουρκική εισβολή του 1974◦ την κοντινή Τέντα να στεγάζει αρχαίους οικισμούς. Ο ολοκληρωμένος χαρακτήρας του Φεστιβάλ αναδεικνύεται από τη πατρογονική κυπριακή φιλοξενία.
Το Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Λάρνακας, δύναται να γίνει το πολυκεντρικό μοντέλο της πόλης, διότι είναι όργανο πολιτισμού, φέρει εντός του σπέρματα γνώσης και δημιουργικότητας, όπου ο πολιτιστικός και ο καλλιτεχνικός τομέας διαδραματίζουν ιδιαίτερο ρόλο. Γι’ αυτό μια συμφωνία συνεργασίας μεταξύ λογοτεχνών, τοπικών αυτοδιοικήσεων και του Φεστιβάλ Ποίησης έχει ως στόχο την δημιουργία γονίμου διαλόγου σε ευρύ δίκτυο αλληλεγγύης για τη μελλοντική βελτίωση του ολόκληρου, το οποίο θα μπορούσε να καθοδηγήσει μαζί με άλλους φορείς, την καινοτομία και την πνευματική ανάπτυξη του τόπου. Η Λάρνακα όπως και οι άλλες πόλεις της Κύπρου κινείται στο χωροχρονικό συνεχές, με κύριο σκοπό την καθοδήγηση της καινοτομίας και της πνευματικής ανάπτυξης του τόπου, και η ποίηση μεταμορφώνει την πραγματικότητα σε έργα ανοιχτά που χαρακτηρίζονται από ποικιλία σημασιών και νοημάτων. Γιατί ο λόγος της ελευθερίας δημιουργεί τον κόσμο. «Κοιτάξτε τα χείλη μου, λέει ο Ελύτης, από αυτά εξαρτάται ο κόσμος».
Γι΄αυτό τον λόγο το ΔΦΠΛ, υποστηρίζει τους νέους ποιητές.
Η αυξημένη στήριξη της δημιουργικότητας των νέων ποιητών των οποίων η έρευνα ανατρέπει τη στιβαρή πραγματικότητα, που δίνουν χρόνο στο άγνωστο, περιγράφουν και δίνουν έναυσμα για νέες τομές και προσεγγίσεις όσον αφορά τη μελέτη του ρόλου που διαδραματίζουν οι πόλεις για τους ανθρώπους σήμερα. Η πτυχή της αλληλεπίδρασης μεταξύ συγγραφέων και καλλιτεχνών και ειδικά των ποιητών που προέρχονται από διαφορετικές κουλτούρες, μπορεί να διατηρήσει μια ζωντανή και γόνιμη πνευματική ανταλλαγή με την πόλη. Χρειάζεται χρόνος να εισαχθεί και αγαπηθεί το νέον, διότι η δυσκολία δεν βρίσκεται στο νέον μα στις παλιές ιδέες που με κόπωση ξεριζώνονται. Μπορούμε να πούμε με τον Σεφέρη: «Στερνός σκοπός του ποιητή, δεν είναι να περιγράφει τον κόσμο, αλλά να τον δημιουργεί ονομάζοντάς τον». Η ποίηση γεννά τον σπόρο της κατασκευής. Μας το θυμίζει το δίστιχο του Ντίνου Χριστιανόπουλου το οποίο έγινε για πολλούς λαούς που ερημώθηκαν από το πόλεμο κοινός τόπος:
«και τι δεν κάνατε για να με θάψετε / όμως ξεχάσατε πώς ήμουν σπόρος».
Mέσα από πολιτικοκοινωνικές και λογοτεχνικές αναζητήσεις για τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη, το δίστιχο προσαρμόστηκε στις ανάγκες πολλαπλών διεκδικήσεων, προς την ειρήνη.
Τέλος, μα όχι τελευταίος, ο Τριαντάφυλλος Κωτόπουλος διευθυντής του Φεστιβάλ, γνώμονας των θεμελιωδών πτυχών της λογοτεχνίας, της γραφής και ιδιαιτέρως της ποίησης, πάντα παρών στις μέρες του ΔΦΠΛ σε σιωπηλό σεβασμό για την ποίηση και τους ποιητές, ήξερε ότι το μέγα μέρος του έργου του, της προετοιμασίας του Φεστιβάλ, ολοκληρώθηκε και ότι ήταν ωραίος ο τρύγος όση κούραση και να είχε.
Ευχόμαστε στο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Λάρνακας, καλή και λαμπρή συνέχεια. Το μέλλον μάς κτυπά την πόρτα.