Ο Λώρενς Φερλινγκέττι (Lawrence Ferlinghetti) ήταν αμερικανός εκδότης, ποιητής, συγγραφέας και ζωγράφος. Γεννήθηκε στις 24 Μαρτίου 1919, μεγάλωσε στη Μασαχουσσέτη και υπηρέτησε στο Ναυτικό κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, παίρνοντας μέρος και στην απόβαση της Νορμανδίας. Μετά τον πόλεμο σπούδασε στην Αμερική και στη Σορβόννη, όπου έκανε το διδακτορικό του.
Ξαναγύρισε στην Αμερική το 1953 και μαζί με τον Πήτερ Μάρτιν άνοιξε στο Σαν Φρανσίσκο το βιβλιοπωλείο City Lights (με όνομα παρμένο απ’ την ομώνυμη ταινία του Τσάρλι Τσάπλιν). Δυο χρόνια αργότερα ξεκίνησε τις ομώνυμες εκδόσεις, που τα επόμενα χρόνια θα γίνονταν το βήμα των σημαντικότερων ποιητών και συγγραφέων μπητ και εναλλακτικής λογοτεχνίας και ποίησης. Το βιβλιοπωλείο, μαζί με τις εκδόσεις, αποτέλεσε τουλάχιστον για μια δεκαετία κύριο φυτώριο, μέρος ζύμωσης και έκφρασης της νέας αμερικανικής κουλτούρας των δεκαετιών ’50-’60 για τη Δυτική Ακτή των ΗΠΑ.
Επηρεάστηκε ιδεολογικά, μεταξύ άλλων, από το βουδισμό και τον αναρχοκομμουνισμό. Έχει εκθέσει αρκετές φορές έργα ζωγραφικής του. Απ’ το συγγραφικό του έργο ξεχωρίζουν η ποιητική συλλογή A Coney Island Of The Mind του 1958, που μεταφράστηκε σε εννιά γλώσσες και έχει πουλήσει ένα εκατομμύριο αντίτυπα, και η συλλογή Landscapes Of Living And Dying που έχει βραβευτεί στην Αμερική. Έχει γράψει επίσης θεατρικά έργα. Ο Λόρενς Φερλινγκέτι έγινε τιμητικό μέλος της ομάδας Εικόνα και Ποίηση το 2009. Πέθανε στην οικία του στο Σαν Φρανσίσκο στις 22 Φεβρουαρίου του 2021.
ΠΗΓΗ: Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
*
ΑΠΟΜΑΧΕΣ ΜΠΑΛΑΡΙΝΕΣ
Τα χειμωνιάτικα απογεύματα
απόμαχες μπαλαρίνες
βγάζουν βόλτα τα σκυλιά τους
στο Sentral Park West
(ή τις γάτες τους δεμένες με λουρί-
οι γάτες αυτές καθαυτές
παλιές υψηλόμισθες αρτίστες)
Οι μπαλαρίνες χοροπηδούν
και κάνουν πιρουέτες
διασχίζοντας την πλατεία Colubus
Την ώρα που οι μπεκρήδες
στα παγκάκια
γέρνουν πίσω
σαν μεθυσμένοι Γκοντούνωφ
ακούγοντας τις κόρνες των ταξί
συγχρονισμένες
σαν ιππείς της αποκάλυψης
στο Λυκόφως των Θεών
Είναι η ώρα η τελευταία η μαγική
Που γεμίζουν κύκνια άσματα
οι εραστές
Κι όλες μες στο σούρουπο γυρίζουν
στα λαμπρά κελιά τους
σε γυάλινους ορόφους
ή κάθονται με πούρα και κέικ
στο Ρώσικο δωμάτιο για το τσάι
ή σκαρφαλώνουν μ’ ένα άλμα τετραπλό
στα πίσω δωμάτια
στις καφετιές πέτρες
του Westside
που ξεθωριασμένες φωτογραφίες
θεατρικών προγραμμάτων
πέφτουν
από τις κορνίζες τους
σαν φύλλα του περασμένου
φθινοπώρου
*
Ο κόσμος είναι μέρος όμορφο
Ο κόσμος είναι μέρος όμορφο
να γεννηθείτε
αν δεν σας νιάζει η ευτυχία
κι αν δεν θέλετε
όλο χαρούμενοι να είστε
αν δεν σας νιάζει εν’ άγγιγμα της κόλασης
αργά ή γρήγορα
όταν όλα θά ‘χουν τελειώσει
γιατί ακόμη και στον ουρανό
δεν τραγουδούν
όλη την ώρα
Ο κόσμος είναι όμορφο μέρος
να γεννηθείτε
αν δεν σας νιάζει κάποιοι να πεθαίνουν
κάθε τόσο
ή ίσως μόνο να πεινούν
κάποια στιγμή
πράγμα που δεν είναι και τόσο κακό
αν δεν πρόκειται για σας
Αχ ο κόσμος είναι μέρος όμορφο
να γεννηθείτε
αν δεν σας πολυνιάζουν
κάμποσα νεκρά μυαλά
σε καίριες θέσεις
ή μια – δυο μπόμπες
στις στριμένες σας φάτσες
ή κάποιες άλλες χυδαιότητες
σαν κι αυτές που κατακλίζουν
λόγου χάρη
τη δικιά μας κοινωνία του Name Brand
με τους διακεκριμένους της
ανθρώπους
και τους αφανείς
τους παπάδες της
και άλλους πολιτσμάνους
τα στεγανά
τις επαναστατικές ανακαλύψεις
κι άλλες δυσκοιλιότητες
που το άμοιρο κορμί μας θα κληρονομήσει
Ναι ο κόσμος είναι μέρος κατάλληλο
για τόσα πράγματα
να διασκεδάσετε
και να κάνετε έρωτα
να στενοχωρεθείτε
να τραγουδήσετε χυδαία τραγούδια
να εμπνευστήτε
να γυρίσετε παντού
να δείτε τα πάντα
να μυρίσετε τα λουλούδια
να κοροϊδέψετε τα αγάλματα
να συλλογιστήτε ακόμη-ακόμη
φιλώντας τους ανθρώπους
σπέρνοντας παιδιά
φορώντας παντελόνια
ανεμίζοντας καπέλα
χορεύοντας και κολυμπώντας στα ποτάμια
εκδράμοντας
μες στο μεσοκαλόκαιρο
ζώντας γενικά τη ζωη σας
Ναι μα ακριβώς
στη μέση
της όλης καταστάσεως
καταφτάνει
χαμογελαστός
ο εργολάβος κηδειών
(Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας)
