Βιότοπος Πολιτισμού
Επιμέλεια Αφιερώματος | Αγγελική Πεχλιβάνη
Εν όψει της ημέρας Ποίησης, που συμπίπτει με την εαρινή ισημερία στις 21 Μαρτίου, προσκαλέσαμε ποιητές και ποιήτριες να συμμετάσχουν στη αφιερωματική αυτή γιορτή μ’ ένα ποίημά τους Ποιητικής. Όλοι ανταποκρίθηκαν άμεσα, χωρίς πόζες και ακκισμούς, αποδεικνύοντας εμπράκτως, αφενός ότι η ποίηση είναι αντανακλαστική λειτουργία, κάτι σαν διαφοροποιημένη ανάσα, αφετέρου ότι ο αγώνας με τη γλώσσα και η επίπονη αναμέτρηση με τις λέξεις, μάς κάνουν πιο απλούς και, ίσως, καλύτερους ανθρώπους. Κάποιοι, ήδη, σηκώνουν το φρύδι ειρωνικά, διερωτώμενοι “ποιος ασχολείται σήμερα με την ποίηση, τους ποιητές και τις γιορτές τους;” Σας διαβεβαιώνουμε πως είμαστε πολλοί και θα γίνουμε περισσότεροι. Μπορεί να είμαστε λιγότεροι από τους φίλους του μπάσκετ, είμαστε όμως περισσότεροι από τους φίλους του γκολφ.
Τους συμμετέχοντες αλλά και τους αναγνώστες,
ευχαριστούμε από καρδιάς.
Αγγελική Πεχλιβάνη
Προφορικό
Όπως τα πλοία, έτσι και οι γλώσσες
παλεύουν με τον άνεμο.
Στο κύτος ενός στόματος
σμιλεύουν τον αέρα σε ταξίδι.
Στέλνουν μηνύματα στον κόσμο ιπτάμενα
νοήματα σε αφρούς και φυσαλίδες.
Χάνουν τα λόγια τους όταν φυσάει πολύ
κι όταν γερνούν, χάνουν το πλήρωμά τους.
Κι όταν αλλάζει το τραγούδι οδηγό
και δεν πηγαίνει πια με την ανάσα
γίνονται μαύρα σημάδια
σε ορίζοντα σελίδας.
