Scroll Top

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης | Μάρτιος 2025 | Αφροδίτη Λυμπέρη

Η 21η Μαρτίου, η πρώτη μέρα της Άνοιξης, όπου το φως κερδίζει το σκοτάδι και η αισιοδοξία αφήνει πίσω της το πένθος, είναι η Παγκόσμια ημέρα της Ποίησης. Η ιστορία της ξεκινά από την Ελλάδα. Το 1997 ο ποιητής Μιχάλης Μήτρας της “συγκεκριμένης” της “οπτικής” ποίησης- πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να γιορτάζεται η ημέρα της Ποίησης. Η Λύντια Στεφάνου, από τις γνωστές ποιητικές φωνές της Μεταπολεμικής Ποίησης, είπε ότι η πρώτη μέρα της Άνοιξης είναι η κατάλληλη για τη γιορτή της Ποίησης. Και ο Βασίλης Βασιλικός, πρέσβης στην UNESCO, πρότεινε η 21η Μαρτίου η ημέρα να κηρυχτεί η Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης. Στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO, τον Οκτώβρη του 1999, η 21η Μαρτίου κηρύχτηκε η Παγκόσμια μέρα της Ποίησης. Το Culture Book για μία ακόμα χρονιά τιμά την τέχνη του Ομήρου. Σε αυτή την επετειακή ημέρα παρουσιάζει νέους ποιητές και νέες ποιήτριες. Η συντακτική επιτροπή μέσα από αρκετές δεκάδες προτάσεις επέλεξε να δημιουργήσει την ανθολογία “Σύγχρονη ποίηση του εικοστού πρώτου αιώνα” με ποιήματα δημιουργών που είναι κάτω των 40 χρόνων. Με αυτό τον τρόπο πανηγυρίζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης με ποιητικές φωνές που άρχισαν να διαμορφώνουν ποιητικό βίο στην αυγή του νέου αιώνα.

Τους συμμετέχοντες, αλλά και τους αναγνώστες, ευχαριστούμε από καρδιάς.

Αντώνης Δ. Σκιαθάς

Αφροδίτη Λυμπέρη

Καθαρεύοντα λεχθέντα

Μεταξύ
εμού
κι εσού
ένα ανεκπλήρωτο
αίσθημα
βιωθέντος
έρωτος,
απόντος
του ιδίου
του αντικειμένου,
παρόντος
του ελλείμματος
αυτού καθαυτού.

Πάντα τόσο περίπλοκο
ήταν το να με θέλεις;

Εκκρεμότητες 

Μου είπες
να σε πάρω να φύγουμε
επειδή έχεις
πολλές εκκρεμότητες.
Μα αυτό που εκκρεμεί
είναι το να περπατήσεις,
σκέφτηκα.
Όχι Αφροδίτη.

Αυτό που εκκρεμεί,
είναι το κοριτσάκι
που κάνει ντέι ντέι
στο πόδι μου
καθώς καπνίζω στην κουζίνα
και νομίζει πως
με την καρδιά
γιατρεύονται τα πάντα.

Μα θα σε κάνω καλά μπαμπά.
Έχω κι αυτή την μαγική κρέμα.

Το ξέρω κοριτσάκι μου.

Με πιστεύεις;

Σε πιστεύω.

Ω Έλατο 

Η Μυρσίνη ξέρει
πως ο Άγιος Βασίλης
είναι η κύρια Μαρία
που καθαρίζει στον παιδικό σταθμό.
Και κουράστηκε κι άλλο
για να φέρει τόσα δώρα.

Η Μυρσίνη τραγουδάει
για την κόκκινη μύτη του Ρούντολφ
που δεν τον έχει δει
και δεν ξέρει αν υπάρχει.

Η μαγεία των Χριστουγέννων
στα τρία της χρόνια
ξεθυμαίνει
και η γαλοπούλα
δεν λέει να χωρέσει
την παραγεμισμένη μου ανάγκη
για λίγη ακόμα αθωότητα.

Ζωή σε ενυδρείο 

Ήμουν
απέξω.
Και να
που τώρα
πνίγομαι.

Το ανεκπλήρωτο 

Σκέψεις
αρουραίοι της μνήμης
ροκανίζουν σωθικά
αποδομούνε όνειρα
γυρεύοντας
έναν πιο σκοτεινό
υπόνομο
ανάμεσα
στα πόδια σου.

Βιογραφικό Αφροδίτη Λυμπέρη