Κυριακή πρωί,
κι έξω, το πρώτο χιόνι,
απλώνει την σιωπή στην οδό Αλληλεγγύης.
Μέσα στο σπίτι
η μυρουδιά του πρωινού καφέ
χαρμόσυνα αναδύεται κι απλώνεται
στο σπίτι.
Πλησιάζω το ιδρωμένο τζάμι.
Κοιτώ το δρόμο πίσω
απ’ τα κλαράκια της οξυάς.
Γεμίζει η ψυχή μου·
και μια γαλήνη
κυριεύει το κορμί μου
αίφνης, καθώς ένας κότσυφας
με το ράμφος του, δυο φορές,
το τζάμι αγγίζει.
Το βλέμμα μου τον αγκαλιάζει
καθώς, πάνω σ’ ένα κλαράκι
βρίσκει απάγκειο. Με κοιτάζει·
υπνωτισμένος τον κοιτώ κι εγώ
καθώς, μέσα στην αχλύ του πρωινού,
παίρνει να αλλάζει
κι αναδύεται η μορφή σου
Δημητράκη, το χαμόγελό σου.
Η ανάσα σου, έρχεται κι ακουμπά το τζάμι.
Ύστερα αθόρυβα
υποχωρείς μες στον
ουράνιο θόλο
μικρέ μου αδελφέ
κι αφήνεις πάνω στο τζάμι
ένα ίχνος,
και με κάνεις
ακόμη μια φορά,
σε τούτη τη ζωή,
καλύτερο άνθρωπο!
Μια Κυριακή πρωί
μες στη γαλήνη
του χιονισμένου πρωινού.
Κι εσύ,
που σε πίστεψα στην άγουρη νιότη,
μες στον “αγρό του αίματος”
κρεμάστηκες από ένα τσιγκέλι.
Ύστερα, καθώς,
σε κατέβαζαν
βρήκαν στις τσέπες σου
ψήγματα από ασήμι
και μια ταυτότητα της υπηρεσίας
προστασίας του πολιτεύματος.
[Από την ανέκδοτη συλλογή Σκιές στον Κήπο]
Ο Δημήτρης Κανελλόπουλος γεννήθηκε στη Νεμούτα Ηλείας το 1954 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Ιστορικό Αρχαιολογικό τμήμα του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, και Ιστορία-Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Babes-Bolyai του ClujNapoca της Ρουμανίας. Δημοσίευσε τις συλλογές ποιημάτων Ομίχλη πέτρινη (Ηριδανός 1986) Σκυθικές Ερημίες (Κολωνός 1996), Σιγή Ασυρμάτου (Κολωνός, 2005), Κλίνη Σπόρου καλή (Οροπέδιο 2010) Το φράγμα της μνήμης (Οροπέδιο 2017) και Ο θάνατος του Αστρίτη και άλλες ιστορίες, Διηγήματα, ΚΙΧΛΗ 2018. Το 1984, οργάνωσε και παρουσίασε στο ρουμανικό αναγνωστικό κοινό, την ανθολογία νεοελληνικής ποίησης με τον τίτλο «42 Poetigreciicontemporani», (42 σύγχρονοι Έλληνες ποιητές). Από το 2006 εκδίδει και διευθύνει το περιοδικό Οροπέδιο