Paura Rodríguez Leytón, Bolivia

Paura Rodríguez Leytón, Bolivia

The Poems

Small Moves

Will it be incessant forgetfulness
taking us by the hand,
to calculate the chasms?

Dwelling in this small space
is to be a hodgepodge of souls.

To hoe and to cover
the hollow
with the same yearning
makes us glitter with a wounded animal’s halo.
Each day’s
brief
deaths
mark
the distance
between us
and us.

How to excavate the atmosphere mutely?
How to retrace these small moves?

This fathomless
cave
will be the amnesia,
the trick
to inhabiting memories
born faraway.

(Poemas traducidos por Janet Mc Adams)

*

Μικρές κινήσεις

Θα είναι η αέναη λήθη
αυτή που μας πιάνει από το χέρι,
ψηλαφώντας την άβυσσο;

Το να κατοικούμε σε αυτόν τον μικρό χώρο
είναι σαν ένα συνονθύλευμα ψυχών.

Το να σκάβουμε και να καλύπτουμε
το κενό
με την ίδια λαχτάρα
μας κάνει να λάμπουμε με το φωτοστέφανο ενός λαβωμένου ζώου.
Κάθε μέρα
οι μικροί
θάνατοι
σηματοδοτούν
την απόσταση
μεταξύ μας.

Πώς να σκαλίσουμε σιωπηλά την ατμόσφαιρα;
Πώς να ξαναθυμηθούμε αυτές τις μικρές κινήσεις;

Εκείνη η απύθμενη
σπηλιά
θα είναι η αμνησία,
το τέχνασμα
για να κατοικήσουμε αναμνήσεις
γεννημένες σε τόπο μακρινό/αλαργινό.

(Dos poemas del libro Pequeñas mudanzas traducidos por Lambrina Ioannou)

*

Pequeñas mudanzas

¿Será la desmemoria perpetua
la que nos lleva de la mano,
tanteando los abismos?

Morar este pequeño espacio
es ser un amasijo de almas.

Cavar y cubrir
el hueco
con la misma sed
nos hace brillar con aura de animal herido.
Las breves
muertes
de cada día
marcan
la distancia
entre nosostros
y nosostros.

¿Cómo cavar mudamente la atmósfera?
¿Cómo desandar estas pequeñas mudanzas?

Esta cueva
insondable
será la amnesia,
el engaño
de habitar recuerdos
de remoto origen.

* * *

Thinking of Anastasia

I speak
of a time
rewinding like spider’s thread between the fingers.
The melody would come to us at dawn,
remind us of water flowing forever
in the basin where ducks swam,
meanwhile death
passed over
the palate of

The loss had begun when she forgot her name
and kept her money in a library book.

She,
who predicted ghosts
me,
who found them in the waterstains.
She,
who would breath flies through the mouth.

The hinges had given up
and rust reached the sky.
Searching for something lost
(she didn’t know what),
had emptied the whole house onto the patio.

We hurried over the sheets,
trying
to spare
our feet.

(Poemas traducidos por Janet Mc Adams)

*

Σκέψεις για την Αναστασία

Μιλώ
για μια εποχή
που ξετυλίγεται σαν ιστός αράχνης ανάμεσα στα δάχτυλα.
Η μελωδία μας συντρόφευε ως την αυγή,
μας θύμιζε την αέναη πορεία του νερού
στη λίμνη/λεκάνη όπου κολυμπούσαν οι πάπιες,
ενώ ο θάνατος
περνούσε από τον ουρανίσκο της άγνωστης γιαγιάς
που πηγαίναμε να δούμε.

Η απώλεια είχε ξεκινήσει όταν ξέχασε το όνομά της
και φύλαξε τα χρήματά της σ ‘ένα βιβλίο από τη βιβλιοθήκη.

Εκείνη,
που μάντευε φαντάσματα,
κι εγώ
που τα συναντούσα στις κηλίδες της διαρροής.

Εκείνη,
που έχαφτε μύγες.

Οι μεντεσέδες είχαν υποκύψει στη φθορά
και η σκουριά έφτασε στον ουρανό.
Αναζητώντας κάτι που είχε χαθεί
(δίχως να ξέρει τι ακριβώς)
είχε αδειάσει όλο το σπίτι στην αυλή.

Τρέχαμε πάνω στα σεντόνια
προσπαθώντας
να σώσουμε
τα πόδια μας.

(Dos poemas del libro Pequeñas mudanzas traducidos por Lambrina Ioannou)

*

Pensando en Anastasia

Hablo
de un tiempo
rebobinado como hilillo de araña entre los dedos.
La melodía nos llegaba al amanecer,
nos recordaba el agua que fluía eterna
en el pilón donde nadaban los patos,
mientras la muerte
paseaba
por el paladar de la abuela desconocida
que íbamos a ver.

El extravío había comenzado cuando olvidó su nombre
y guardó su dinero dentro de un libro de la biblioteca.

Ella,
que conjeturaba fantasmas
yo,
que los encontraba en las manchas de las goteras.
Ella,
que respiraba moscas por la boca.

Los goznes habían sucumbido
y la herrumbre alcanzó el cielo.
La búsqueda de algo perdido
(que no se sabía qué),
había hecho que toda la casa se vaciara al patio.

Corríamos por encima de las sábanas,
tratábamos
de salvar
nuestros pies.

The Poet