Τηλεγράφημα σ` εποχή τεχνητής νοημοσύνης
Βοσκοτόπια
Απ` τη μυρωδιά του μακάριου βοριά
Γύρω εαρινά δάση
Πάνω τους σπλάχνα του φεγγαριού
Πιο σκιερός ο βράχος
Θα φέρει βροχή
Είπες με μάτι άγρυπνο
Ισχύει
Σε αυτά τα δάση
Μπορεί και στο κέντρο της πόλης
Στη θανατηφόρα κρυψώνα
Ηχούν φλόγες ερειπωμένου χωριού
Μακριά συμβαίνουν μάχες
Γδούπος βαρύς από τεθωρακισμένα
Στα πέριξ η σκοτεινή σου στάχτη
Και στο βάθος αγέννητα παιδιά
Αυτό που λένε τεχνητή νοημοσύνη
Κάποτε ακολουθείς το φεγγάρι
Γνωρίζεις το θρόισμα από έρωτες παλιούς
Τραύμα είπες
Το νόημα της κλαδεμένης ελιάς
Όταν πέφτουν οι καρποί
Σε χρόνους νωθρούς
Τι άλλο μπορεί να κρύβεις
Περιπλανώμενος
Με τόσο αέρα κι` ένα ποτήρι τσίπουρο
Καταλαβαίνεις : πρέπει να δοκιμάσεις
Κρατάνε ψηλά την τιμή
Αυτό που λένε τεχνητή νοημοσύνη
Μυρίζει ωραία το βράδι στα χωράφια
Σύντομα θ’ αρχίσει βροχή
Όσο ο θάνατος βαθαίνει το κενό
Ωσάν προοπτική
Είπες με άγρυπνο μάτι
Γύρισε πίσω ηλίθια σελήνη
Δεν μπορείς να κουνηθείς
Κι` εσύ πρόσωπο του Ταινάριου Ποσειδώνα
Θα περπατάς
Πάνω σε τάφους
Όπου η σάρκα μοιάζει με ζητιάνο
Άλλοι λένε πως είναι κλέφτης
Αυθάδης κλέφτης
Πορτοφολάς επιδέξιος
Σαν της Τράπεζας το λαρύγγι
Πιστεύω εις μίαν Τράπεζα
Μακρυχέρα ουρανού καὶ γης
Ορατών τε πάντων και αοράτων
Αυτό που λένε τεχνητή νοημοσύνη
Το κουνέλι δεν μιλά
Δεν πίνει μαύρο τσάι απο την Κίνα
Καθώς ανοίγεις την ιστοσελίδα
Αρχαίο χρώμα τρυφερό
Χάνεται αργά
Λες και τα χοντρά καρφιά
Μέσα στο αίμα ξεχειλίσαν
Τώρα είναι η ώρα μας
Θα τα καταφέρουμε μόνοι μας