«Βλέπεις, είπε, είναι οι ‘Αλλοι
και ανάγκη πάσα να τους αντικρίσεις..» Ο.Ε
..και ο φυσικός μου τρόπος να τους μιλώ, απομονώνοντας τη στιγμή που ο Έτερος, νιώθω να γίνεται κομμάτι μου. Η ανάγκη να τον ψηλαφήσω, να του δώσω υπόσταση, το βήμα για να μιλήσει. Δεν ξέρω αν ζωγραφίζω ή περιγράφω απλά μια ιστορία που θα’ θελα ν’ αλλάξω το τέλος της. Ίσως όλο αυτό, να είναι μια ενοχή που ασφυκτιά μες στα πινέλα μου κι επιζητώ να της δώσω ένα άλλοθι. Έχουν χαρακτηρίσει τη ζωγραφική μου, ως «πολιτική». Με τη βαθιά σημασία της λέξης , δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω. Ασφυκτιώντας και η ίδια σε κοινωνίες του «Εγώ», θέλω να ελπίζω πως τα έργα μου δίνουν φωνή στους αφανείς ήρωες του περιθωρίου. ». Ένα άμεσο βλέμμα στη διαχρονική μοναξιά του ανθρώπου.Για να είμαι ειλικρινής..θέλω να είναι «μια κλωτσιά στο στομάχι».
Ονομάζομαι Τσολακίδου Βάσω και γεννήθηκα στην Θεσσαλονίκη το 1964.
Είμαι αυτοδίδακτη ζωγράφος, αν εξαιρέσει κάποιος το μικρό διάστημα που είχα την χαρά και τιμή να μαθητεύσω δίπλα στον εικαστικό Γιάννη Καψιδάκη. Τα τελευταία χρόνια, διέθεσα τον χρόνο μου αποκλειστικά στην ζωγραφική, παίρνοντας μέρος σε ομαδικές εκθέσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Τον Μάρτιο του 2017,τόλμησα την πρώτη μου ατομική έκθεση στον συνεταιριστικό χώρο του «Ωραίον Ντεπώ». Ακολούθησαν άλλες πέντε προσωπικές εκθέσεις αν και κάθε φορά σκέφτομαι, μήπως απλά θα έπρεπε να γράφω συνθήματα στους τοίχους..
