Scroll Top

Εκδήλωση στα Αρχαία Στάγειρα//Αυγουστιάτικο φεγγάρι – Δήμος Χλωπτσιούδης

  Η δοξασία της παπαρούνας

                                  εἶδον θύρα ἀνεῳγμένη ἐν τῷ οὐρανῷ
                                          καὶ φωνὴ πρώτη ἣν ἤκουσα
                         ὡς σάλπιγγος λαλούσης μετ ̓μοῦ, λέγων·
                                                   ἀνάβα ὧ δε καὶ δείξω σοι
                                                 ἃ δεῖ γενέσθαι μετὰ ταῦτα.
                                                                Αποκάλυψις, 4:1

                                                       κάψαμε τα όνειρά μας
                                     κι αρχίσαμε να χτίζουμε σύννεφα

          Ι

Ντυμένοι μόνο με σύννεφα
κρατήσαμε στη χούφτα μας
μια άνοιξη νιογέννητη
χάρισμα στους αθώους

βάλαμε τις μάσκες
και μοιράσαμε το κλειδί
αφήνοντας τη θάλασσα
να μπει απ’ τα κάγκελα
μα τα πουλιά δεν μπορούν
να ερμηνεύσουν τα όνειρα
με τα άγρια κρίνα που φυλακίσαμε
σε στάβλους σκοτεινούς

          ΙΙ

οι ασθενείς πάντα θα θυμούνται
τους εμπύρετους εφιάλτες
που ζυγώνουν το δάσος των παραισθήσεων
μέχρι το αύριο να καταρρεύσει
από τον φόβο των ανθισμένων μυγδαλιών
που αδιάλλακτα φωτίζουν τον χειμώνα

και οι νεκροί στοιχισμένοι φρόνιμα
περιμένουν να δουν την πασχαλίτσα
να χρωματίσει την ταφόπλακα
στα βήματά τους φύτρωνε
αγιόκλημα και γιασεμί
αμίλητοι ελπίζουν
στην άφιξη της άνοιξης
να ανθίσει εκείνο το ζαρωμένο μπλε
που κρύβεται στα κλαριά
δασύτριχων κυπαρισσιών

          ΙΙΙλίγο έξω από τα επείγοντα
ενός εφημερεύοντος με έλλειψη προσωπικού
ασθενοφόρα πηγαινοέρχονται
σαν ταξί έξω από σκυλάδικο
λικνίζονται οι κραυγές των συγγενών μες την αγωνία
σειρήνας βουβής που παραπατά
στο δρασκέλισμα της μνήμης
στην τσαλακωμένη σιωπή
διασωληνωμένοι άγγελοι
ραίνουν με δάκρυα βουβά
το μίασμα να διώξουν
στης δύσης τη σαβανωμένη ανάπαυλα

παρόντες οι νεκροί
που μόνοι ξεχειμωνιάζουν
στην αντίστροφη μέτρηση
της αλλαγής του κάθε μήνα
κι η άνοιξη απάτητα παζαρεύει
λίγα άνθη συνωστισμού
στην άδεια παιδική χαρά
που χορτάριασε από την ερημία
ξανθιά αντανάκλαση ο Μάης
στα αναποδογυρισμένα τραπέζια
μέσα σε πόρτες κλειστές

κρύβονται οι ερειπωμένες αγωνίες

Ο Δήμος Χλωπτσιούδης ζει στη Θεσσαλονίκη. Είναι MA Δημιουργικής Γραφής. Γράφει δοκίμια και κριτικές ποίησης (culturebook.gr, Μανδραγόρας, ‘Ενεκεν, ο Σίσυφος, tvxs.gr, τοβιβλίο.net κ.α). Έχει συμμετάσχει σε λογοτεχνικές δράσεις και φεστιβάλ. Έχουν εκδοθεί 4 ποιητικές συλλογές. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γερμανικά και τα ισπανικά. Έργα του έχουν συμπεριληφθεί σε διάφορες ανθολογίες. Διδάσκει Δημιουργική Γραφή σε μαθητές κι ενήλικες. Αποτέλεσε βασικό μέλος της δράσης «ελάτε με ένα ποίημα» για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης στη Δυτική Θεσσαλονίκη και εμπνευστής των δράσεων «ποιητικό αναλόγιο». Ωστόσο, προάγει όλων των άλλων συμμετοχών του, τη διδακτική του παρουσία (Δημιουργική Γραφή) στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας των φυλακών Διαβατών.