Ήταν Πάσχα του 2016. Πέρασα για λίγο εκτάκτως να ευχηθώ στον σπουδαίο ποιητή Γιώργο Γεωργούση. Περιχαρής μου δίνει το βιβλίο του που μόλις έχει εκδοθεί Τα ποτάμια. Επιστρέφοντας με το μετρό, το άνοιξα και άρχισα να διαβάζω. Με ενθουσίασε τόσο, που ξεκίνησα άμεσα να γράφω γι’ αυτό. Μετά από μήνες δουλειάς, άνοιξη του 2017, εκδόθηκε το βιβλίο μου Νυκτουργία Εμβαπτίσεως εις τα Ποτάμια του Γιώργου Γεωργούση. Ατυχώς, δεν πρόλαβε να το πάρει στα χέρια του, καθώς η μοίρα ήταν πιο γρήγορη απ’ του τυπογραφείου τις μηχανές.
Ο Γιώργος Γεωργούσης με αγκάλιασε με ειλικρίνεια, με αυστηρότητα, με καλή πάντα πρόθεση. Στάθηκε κοντά μου απλά και αληθινά, εκτιμώντας την αγωνία και την αγάπη μου για τη γλώσσα. Με την απίστευτη ευρυμάθειά του, την σε βάθος γνώση αρχαίας και νέας ελληνικής (διάβαζε αρχαίους απευθείας από το πρωτότυπο), το ποιητικό του τάλαντο, τη σεμνότητά του, τη στάση ζωής του, το ύφος του, την αξιοπρέπειά του, τις αξίες του, στάθηκε σε εμένα δάσκαλος και φίλος. Χάρη στην προτροπή του να γράψω χαϊκού έγραψα τα Χαϊκού Νήματα που εκδόθηκαν το 2017. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.
Πρόσφατα άρθρα
Advertising
